18 Απριλίου 2012

Doris Μιχαήλ Παπαγεωργίου (Doris Michael Papageorgiou)......




 




 



Έργα του Ντόρις...ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους του 20ου αιώνα με διεθνή αναγνώριση....από κάποιους θεωρείται ισάξιος του Κωνσταντίνου Παρθένη.Ως ζωγράφος διέπρεψε με διεθνείς συνεργασίες,όπως αυτή με την CAMEL.....εκείνη την εποχή η εταιρεία έψαχνε να βρεί ένα σήμα για τα προϊόντα της και προκύρηξε διεθνή διαγωνισμό στον οποίο πήραν μέρος καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.....όταν έμαθε για τον διαγωνισμό ο Doris βρισκόταν σε ένα καφενείο μαζί με τον Αμεντέο Μοντιλιάνι με τον οποίο είχε στενή φιλία.Πήρε επιτόπου ένα χαρτί και ένα μολύβι,σχεδίασε την γνωστή σε όλους μας καμήλα και την έστειλε......μετά από λίγο καιρό τον ειδοποίησαν ότι το έργο του εκλέχτηκε ως το σήμα της CAMEL! Ο Ντόρις ήταν ανηψιός του τότε διοικητή της τράπεζας της Ελλάδος και ο θείος του του έδωσε ένα μεγάλο ποσό να πάει να σπουδάσει στο Παρίσι δικηγόρος,αυτός όμως προτίμησε να πάρει τα λεφτά και να ράψει 18 πολύ ακριβά κοστούμια για να μπορεί να κυκλοφορεί στα σαλόνια της εποχής.Με τα υπόλοιπα χρήματα επέλεξε να πάει στο Παρίσι και να ασχοληθεί με τη ζωγραφική...
 

 
 

  







  











Μία άλλη άγνωστη πτυχή της ζωής του είναι ότι αποσύρθηκε σε μοναστήρι για περίπου 6 μήνες,σε αυτή τη φάση της ζωής του και προσπαθώντας να νικήσει τα πάθη του,έφτιαξε μερικά  πορτραίτα μοναχών που θεωρούνται σήμερα σπάνια και ιδιαίτερης συλλεκτικής αξίας....
έχει επίσης φιλοτεχνήσει πολλές γνωστές διαφημίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό...


5. Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, «Ο ζωγράφος κ. Μιχ.- Δόρις Παπαγεωργίου», εφ. Η Πρωία, 28 Απριλίου 1934

Ύστερα από τα τέσσερα περίπου χρόνια , όσα χωρίζουν την τελευταία του έκθεση από τη σημερινή , ο κ. Μιχ. Δόρις Παπαγεωργίου παρουσιάζει μία νέα σειρά ελαιογραφιών , «pastels»και «sanguiries» στην αίθουσα της « Έλπα» . Ο ζωγράφος , γνήσιος Αθηναίος ,μένει χρόνια τώρα στο Παρίσι . Κ΄ είναι πολύ ευχάριστο να διαπιστώνει κανείς ευθύς εξ ΄ αρχής πως δεν υπάρχει στην τέχνη του καμία προσπάθεια προσανατολισμού προς τεχνοτροπίες ξένες προς τον ιδιότυπο χαρακτήρα του ταλάντου του, καμμιά διάθεση επιδείξεως νεωτεριστικών επιδιώξεων από κείνες , που κατακτούν τους ανίδεους και τους αφιλοσόφητους . Βέβαια , η εργασία του κ . Παπαγεωργίου είναι μία εκδήλωση προωδευμένη , που μαρτυρεί καλλιεργημένο γούστο και πλούσια , κατασταλαγμένη καλαισθησία . Μα υπάρχει μία ουσιώδης διαφορά ανάμεσα σε τούτο και στο απεγνωσμένο κυνήγι των χτυπητών και θεατρικών αποτελεσμάτων , που συναντούμε τόσο συχνά σε άλλες εκθέσεις . Πραύνει τον θεατή η παρουσία της εσωτερικής σκέψεως , που διακρίνεται τόσο καθαρά σε κάθε σύνθεση του ζωγράφου τούτου . Υπάρχει παντού ένας στοχασμός , μία περισυλλογή , που και στα πιο ανήσυχα και κινημένα θέματα δίνει ένα είδος διακρίσεως και περιωπής . Ο κ . Παπαγεωργίου ξεκίνησε από βαρειές και σκοτεινές συλλήψεις μα είναι φανερό πια , πως προχωρεί με γενναία βήματα προς την κατάκτηση της αιθρίας και μάλιστα της ελληνικής αιθρίας , που είναι ένα δύσκολο αγώνισμα για κάθε ζωγράφο . Το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ενδιαφέροντος προσελκύουν στη σημερινή του έκθεση οι ελαιογραφίες του , οι εμπνευσμένες από το ελληνικό τοπίο . Μαλακοί , πλαστικοί όγκοι , σκούροι και γυμνοί , στέκονται μπροστά σε γαλάζια κι αέρινα βάθη , σε θάλασσες και σε ωκεανούς . Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίον ο κ. Παπαγεωργίου αποδίνει τη διαφάνεια και το φως του ελληνικού γαλάζιου . Ένας τρόπος , που προδίνει και αίσθηση και νόηση . Στα βουνά του δεν υπάρχει τραχύτης, ξεκομμένα μυτερά περιγράμματα , σκληρά σχεδιαγράμματα οι πλαστικοί όγκοι αναδιπλώνονται με μία σεμνή μαλακότητα , χωρίς υπερβολική ζέστα , μα και χωρίς την ψυχρή διανοητικότητα , που δίνει η καθαρά εγκεφαλική προεργασία . Ο ζωγράφος φαίνεται να κατέχεται από το συναίσθημα της γης του κι όταν αντιθέτει τις μάζες των βουνών προς τα γαλάζια βάθη , τούτο το κάνει χωρίς οξύτητα . Υπάρχει μια μυστική ανταπόκριση ανάμεσα στο ένα και στο άλλο στοιχείο , ανάμεσα στο χώμα και στην πέτρα από τη μία μεριά στο νερό και στον αέρα και στο φως από την άλλη. Δεν είναι, βέβαια, ένας αψεγάδιαστος φωτιστής . Μα ξέρει να δίνη την ώρα με την διάθεσή της και τη διάθεση τούτη να την μεταγγίζη και στην ψυχή του θεάτρου , πλουτισμένη με μία λεπτότητα , που είναι ολότελα ατομικό γνώρισμά του . Από την άποψη τούτη συνθέσεις , καθώς τα «Σπίτια στα Τουρκοβούνια» του αριθμού 37 ,το «Τοπίο από τον Ασπρόπυργο» του αριθμού 45 , τα «Σπίτια στον Υμητό» του αριθμού 40 ,ο « Συνοικισμός του Υμητού» του αριθμού 41 , η «Οδος Τριπόδων της Πλάκας» του αριθμού 47, «Άποψη από τον Κορυδαλλό» του αριθμολυ 49, η «Άιγινα από τον Υμητό» του αριθμού 50, κι η «Σαλαμίνα από το Δαφνί» του αριθμού 52, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Παλαιότερα από τούτα έργα , δουλεμένα σε μία προγενέστερη κάπως περίοδο της καλλιτεχνικής εξελίξεως του ζωγράφου, είναι εκείνα, όπου οι σκούροι τόνοι και τα απλά σχήματα, τα συμπαγή και τα στερεά κυριαρχούν αποκλειστικότερα. Μιλώ για τα «Κυπαρίσσια» του αριθμού 26, «Ναυτικά γυμνάσια με τρικυμία» του αριθμού 31, και την «Αμαζόνα στο δάσος» του αριθμού 36 .Στα έργα τούτα , όπως άλλως τε και σ΄ ολόκληρη την παραγωγή του κ. Παπαγεωργίου, παρουσιάζεται καθαρά, σαν γνωρίσματα εξαιρετικά χαρακτηριστικό, η απλότης . Ο ζωγράφος χρησιμοποιεί τα μέσα της εκφράσεως του χωρίς γυμνάσματα γύρο αμφίβολης αξίας επιδιώξεις , χωρίς τεχνάσματα και χωρίς ματαιόσπουδη λεπτολογία. Ο αγώνας του στρέφεται ολόκληρος γύρο από την κατάκτηση του χαρακτηριστικού σημείου, του σημείου εκείνου που εκφράζει πληρέστερα και εσωτερικότερα το αντικείμενο. Δεν έχει παρά να Στάθη κανείς αντίκρυ στο «Άσπρο άλογο» του αριθμού 29, ένα πίνακα πραγματικά εξαιρετικό, για να το καταλάβη. Με το ίδιο αίσθημα είνε δουλεμένες κ ‘ <<Οι δύο Τσιγγάνες>> του αριθμού 5, κ’ η <<Λαμπάδα>> του αριθμού 23.Αξιόπιστη είνε ακόμα κ’ στενή συνοχή , που υπάρχει ανάμεσα στα θέματα, που δουλεύει ο κ. Παπαγεωργίου. Προχωρεί από θέμα σ θέμα με βήμα μετρημένο. Έτσι πολλές συνθέσεις του έχουν τον χαρακτήρα μιας διαδοχικής και ολοένα πληρέστερης αποδόσεως του ίδιου θέματος. Τα άλογά του, οι τύποι του ιπποδρομίου, μπαλαρίνες και τζόκευ, τα εξαίρετα λουλούδια του, τα γυμνά του, τα δέντρα του και τα βουνά του,αυτά τα σπίτια ακόμα δείχνουν φανερά, πως ο ζωγράφος τάπιασε και τα ξανάπιασε στα χέρια του με την ακοίμητη φροντίδα να τα κατακτήση τελειωτικά. Οι σπουδές του πάνοω στο ανθρώπινο κορμί μαρτυρούν μια ιδιαίτερη αισθητικότητα, που με τον καιρό θα ωριμάση περισσότερο.






 ο παραπάνω πίνακας με τα τσοπανόπουλα αποτελεί μέρος της συλλογής Διαλυνά.


Υ.Γ. Δυστυχώς ο Ντόρις έχει παρεξηγηθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια λόγω της πληθώρας των πλαστών έργων που φέρουν την υπογραφή του και έχουν κατακλύσει τις γκαλερί και τα παλαιοπωλεία.Απαιτείται πολύ μεγάλη προσοχή όταν αποφασίσετε να αγοράσετε ένα έργο του, αν για κάποιο λόγο ο πίνακας δεν σας πείθει καλύτερα να μην τον αγοράσετε γιατί κατα πάσα πιθανότητα είναι πλαστός.


παρακάτω είιναι πίνακες του Ντόρις που βρήκα να πωλούνται στο διαδύκτιο...  


































14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από τα εμφανιζόμενα, ελάχιστα είναι αυθεντικά.
Είναι τόσο ευδιάκριτο!

Αμαζόνιος είπε...

επέτρεψε μου να διαφωνίσω ...πρόκειται περί αυθεντικών έργων(έχω μια αμφιβολία μόνο για τις δύο τσιγγάνες)...αν και είναι γνωστό ότι υπάρχουν πολλά πλαστά έργα του Ντόρις που κυκλοφορούν στο εμπόριο,όταν τα δείς και τα συγκρίνεις με αυτά θα καταλάβεις αμέσως τη διαφορά....τα έργα του Ντόρις διακρίνονται για την ανήσυχη πινελιά τους και τον υπέροχο συνδυασμό των χρωμάτων...ενώ τα πλαστά για την αποτυχημένη προσπάθεια αντιγραφής του "χαρακτήρα" του ζωγράφου καθώς και από την υπογραφή...

Ariadni είπε...

Kαλησπέρα σας μόλις είδα ότι έχετε βάλει σαν ψεύτικο έργο την τσιγκάνα του Doris ENΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΑΤΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ και είναι δικός μου και ξέρω από που προέρχεται επίσης έχω και τις δυο κυρίες εποχής ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΣΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ.

Πρέπει να σας πω λοιπόν ότι κάνετε τεράστιο λάθος και αυτή η ανάρτηση με προσβάλει εικτρά γιατί ξέρω ότι είναι ΄γνήσιος και δωρισμένος από τον ίδιο σε φίλη του που δεν ζει πια και έχει έρθει στα δικά μου χέρια.
Αφού είστε ειδικός να έρθετε σας καλώ επισήμως να τον δειτε από κοντά συν τις δυο κυρίες εποχής..
ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΟΣ
η φωτογραφία δεν αποτυπώνει σωστά τα χρώματα που εσείς λέτε ότι ξεχωρίζετε ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ??

θεωρώ απαράδεκτη την αυθέρετη ανακοίνωση του πίνακα μου ως ψεύτικο ή πλαστό ενώ είναι ΓΝΗΣΙΟΤΑΤΟΣ

Αμαζόνιος είπε...

αφού θεωρείται ότι σας προσβάλει το αφαίρεσα,αλλά σας συμβουλεύω να δείτε έναν εκτιμητή για το έργο που έχετε για να είστε σίγουρη...ίσως η φίλη σας δεν πήρε και τους δύο πίνακες την ίδια περίοδο...

Αμαζόνιος είπε...

ο μοναδικός εν ζωή εκτιμητής για τα έργα του Ντόρις που μπορεί να σας πεί με βεβαιότητα αν είναι γνήσιος ή όχι είναι ο Διομήδης Διαλυνάς (τον γνώριζε προσωπικά και γνωρίζει άριστα τη δουλειά του και την υπογραφή του).

Ariadni είπε...

Μάλλον υπάρχει παρανόηση νομίζω...δεν έγραψα ότι ήταν φίλη μου αλλά φίλη του η κυρία που είχε τους πίνακες και τους άφησε στην κόρη της και από εκείνη ήρθαν στα δικά μου χέρια δυο από άυτούς που είχε...Αφού είστε συλλέκτης και τόσο σίγουρος ότι γνωρίζετε από πίνακες του Doris θα πρέπει να την γνωρίζετε την κυρία που έχει ίσως τον μεγαλύτερο αριθμό πινάκων του..μπορεί και να την γνωρίζετε...
Οι δυο κυρίες εποχής ήταν επισήμως σε μια γκαλερί για κάποιους μήνες στα πλαίσια μιας έκθεσης καθώς και η τσιγγάνα που αποκαλέσατε ψεύτικο πίνακα!!! Μου λέτε να πάω σε ειδικούς πράγμα το οποίο και έκανα εξ αρχής πολύ καιρό πριν τους βγάλω προς πώληση. Θέλετε να μου πείτε ότι ο ένας έιναι αληθινός και ο άλλος ψεύτικος και λέτε οτι γνωρίζετε από doris?
Ακόμα εικάζετε ότι μπορεί να μην δόθηκαν την ίδια εποχή φυσικά και όχι γιατί οι δυο κυρίες εποχής είναι παλαιότερο έργο του ενώ η τσιγγάνα μερικά χρόνια μεταγενέστερο....Πως δεν το ξέρετε αυτό? Αν εσείς κύριε είστε απλός συλλέκτης αφήστε τους ανθρώπους που γνώρισαν από κοντά τον ζωγράφο και έχουν δικά του έργα να ξέρουν καλύτερα από σας.
Ελάτε να μου αποδείξετε ότι δεν είναι γνήσιος λοιπόν εσείς σαν απλός και μόνο συλλέκτης!!! ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΚΤΙΜΙΤΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ.

Επίσης δεν κυκλοφορούν πολλά ψεύτικοι Doris αυτό ειναι μύθος κύριε ούτε αυτό το ξέρετε ίσως ξέρετε ότι έβαζε μαθητές του να ζωγραφίζουν και να βάζουν την υπογραφή του στα τελευταία του χρόνια έτσι?? Ε λοιπόν τα λουλούδια που έχετε ως πίνακα είναι τελευταίο έργο του ειναι ψεύτικο και αυτό????

ΨΑΞΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΕ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΣΤΙΧΙΩΔΗ ΓΝΩΣΗ.
Λυπάμαι για την ξύλινη γλώσα μου αλλά δεν μου αφήσατε πολλά περιθώρια.

Επίσης σας ευχαριστώ που βγάλατε αυτή την ανάρτηση και προσέξτε όμως τι λέτε γιατί αυτοαναιρείστε συνέχεια.

Ξέρω οτι έχω δίκιο και ξέρω την προέλευση του πίνακα που είναι ΓΝΗΣΙΟΣ._

Ariadni είπε...

Ποιοςςςςςς? Ο ΔΙΑΛΥΝΑΣΣΣΣΣΣΣΣΣ??????

Αχ τώρα κατάλαβα που αποσκοπούσε όλο αυτό εκείνος σας είπε ότι δεν είναι γνήσιος?

Μάλιστα...Να του πείτε λοιπόν χαιρετίσματα και ότι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΙΝΑΚΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ...Μάλλον θα ξέρει....;-)

Σας παρακαλώ ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του....
ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΑΝ ΗΔΗ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΟΣΣΣ?

Σας παρακαλώ αρκετά!

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα, έχω ένα πίνακα του Doris με άνθη, παλαιόν.

Πού μπορώ να απευθυνθώ για την αξία του

Ευχαριστώ
Φ.Κ
ΠΑΤΡΑ

Αμαζόνιος είπε...

ο Διομήδης Διαλυνάς νομίζω ότι είναι ο καταλληλότερος για έργα του Ντόρις (το τηλέφωνο του καταστήματος του 210-6896999)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,

Υπάρχει κάποια μελέτη για το έργο του Doris;
Τα έργα του έχουν χωριστεί σε περιόδους;

Αμαζόνιος είπε...

Δεν το γνωρίζω αυτό αλλά καλύτερα να απευθυνθείτε στο σχολή καλών τεχνών,αν και ο Ντόρις είναι δυστυχώς λίγο παρεξηγημένος από τους "ειδικούς" λόγω του ότι παρήγαγε πολλά έργα.Δεν τον κατατάσσουν στους μεγάλους ζωγράφους γι αυτό ακριβώς το λόγο,λες και ο μεγάλος καλλιτέχνης ορίζεται από το αριθμό των έργων και όχι τα ποιοτικά στοιχεία του.Ακόμα και η Εθνική Πινακοθήκη δεν έχει έργα του αν θυμάμαι καλά! Τον έχουν απορρίψει γενικώς ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους του 20ου αιώνα.

Ανώνυμος είπε...

Η Εθνική Πινακοθήκη έχει έργα του, όπως και η Δημοτικές Πινακοθήκες σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Σε ότι αφορά την Ε.Π., σκεφτείτε ότι ο όγκος των έργων που υπάρχουν στις αποθήκες είναι τέτοιος, που πολλά έργα δεν θα δουν ποτέ το φώς της ημέρας... μέσα σ' αυτά είναι και του Doris.

Όσον αφορά την προσοχή που του δίνουν οι ειδικοί, σκεφτείτε ότι έχει να κάνει με το ότι δεν υπήρξε ποτέ καθηγητης ούτε προστατευόμενος κάποιου μεγάλου γκαλερίστα.

Όπως και να 'χει, στο εξωτερικό θεωρείται ένας από τους Έλληνες αντιπροσώπους της εποχής του.

Αμαζόνιος είπε...

Δεν το γνώριζα για την Εθνική Πινακοθήκη,χαίρομαι...
στο εξωτερικό όντως θεωρείται σημαντικός,υπάρχει και η προσωπογραφία του σε μουσείο της Γαλλίας φιλοτεχνημένη από το φίλο του Αμαντέο Μοντιλιάνι.

Ελλανια είπε...

Oπως τον λετε δεν ειχε προστασια απο γκαλλεριστες που εχουν κανει μεγαλους και τρανους καποιους κι αλλους οχι.Ειναι σπουδαιος ζωγραφος ο Ντορις ο,τι και να λενε.Νομιζω πως γνωριζω την κυρια που ειχε εργα του μεγαλη συλλογη απο την οποια εχω αγορασει κι εγω στο παρελθον.