Δύο λόγια για το τραγούδι που αξίζει να θυμομαστε κάθε φορά που το ακούμε...
αυτό το τραγούδι γεννήθηκε ένα βράδυ που ο Κέννυ Ροτζερς είχε ένα άγριο καυγά με τη γυναίκα του που τους οδήγησε στο χωρισμό.Η γυναίκα τουέφυγε απο το σπίτι λίγες μέρες πρίν τα Χριστούγεννα και ο Κέννυ ήταν πολύ λυπημένος για την τροπή που είχε πάρει η σχέση του....
τότε σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε τον φίλο του τον Ρίτσι που ετοιμαζόταν για συναυλία την επόμενη μέρα σε κάποια άλλη πόλη μακριά και του ζήτησε να γράψει ένα τραγούδι για τη γυναίκα του που θα ερμηνέυσει ο ίδιος μιας και στο γράψιμο στίχων δεν τα καταφέρνει τόσο καλά.Ο φίλος του του είπε πως δεν μπορεί να έρθει τώρα γιατι την επομενη μέρα είχε συναυλία....
κλείνουν το τηλέφωνο και ο Κέννυ ξέσπασε σε κλάμματα..όταν λίγο αργότερα χτύπησε το τηλέφωνο ήταν ο φίλος του που του είπε ότι ο ντράμερ τους χτύπησε διοτι τον παρέσυρε ο δυνατός άνεμος και έπεσε απο τη σκηνή!...έτσι αναβλήθηκε η συναυλία και μετα από μερικές ώρες βρισκόταν κοντά στον Κέννυ Ρότζερς με τους στίχους έτοιμους....
την πρώτη φορά που το τραγουδησε ή μάλλον που προσπάθησε να το τραγουδήσει...ο Κέννυ ξέσπασε σε κλάμματα και δεν μπορεσε να το τελειώσει.....την δεύτερη φορά και μετά απο παρότρυνση του φίλου του βγήκε αυτή η καταπληκτική ερμηνεία που έγινε παγκοσμίως γνωστή...
όταν λοιπόν τελείωσε η ηχογράφηση ..το έστειλε στη γυναίκα του να το ακούσει με την σημείωση πως το τραγούδησε ειδικά γι αυτήν......μετά απο λίγες μέρες,παραμονή Χριστουγέννων χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού....ήταν η γυναίκα του........
για όσους γνωρίζουν Αγγλικά οι στίχοι παρακάτω:
Lady, I'm your knight in shining armor and I love you
You have made me what I am and I am yours
My love, there's so many ways I want to say I love you
Let me hold you in my arms forever more
You have gone and made me such a fool
I'm so lost in your love
And oh, we belong together
Won't you believe in my song
Lady, for so many years I thought I'd never find you
You have come into my life and made me whole
Forever let me wake to see you each and every morning
Let me hear you whisper softly in my ear
In my eyes I see no one else but you
There's no other love like our love
And yes, oh yes, I'll always want you near me
I've waited for you for so long
Lady, your love's the only love I need
And beside me is where I want you to be
'Cause, my love, there's somethin' I want you to know
You're the love of my life, you're my lady
"Σ' άγγελους επαράγγειλα την ένοια σου να έχουν και μου 'παν πως οι άγγελοι αγγέλους δεν προσέχουν"
Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (7 Ιουλίου 1936 - 8 Φεβρουαρίου 1980) γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε απο τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της Κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης Ψαραντώνης και ο Γιάννης Ξυλούρης Ψαρογιάννης .
Η λύρα
Σε νεαρή ακόμα ηλικία με τη βοήθεια του δασκάλου του κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της Ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδα του μόλις και μετα βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές.
Επιστροφή στην Κρήτη
Γνώρισε την Ουρανία Μελαμπιανάκη, στις 21 Μαΐου του 1958 παντρεύτηκαν και τον ίδιο Σεπτέμβρη μετακόμισαν στο Ηράκλειο Κρήτης. Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο "Μια μαυροφόρα που περνά". Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών. Το 1960 γεννήθηκε ο γιός του Γιώργος και το 1966 η κόρη του Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης τη κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν-Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και πλέον δεν ανησυχεί για την επιβίωση του.
Η αναγνώριση του στην Αθήνα
Το 1969 ηχογράφησε με μεγάλη επιτυχία το δίσκο "Ανυφαντού" και λίγους μήνες αργότερα εμφανίστηκε και πάλι σε Αθηναϊκό μουσικό κέντρο. Οι καταστάσεις όμως πλέον είχαν ωριμάσει και ο κόσμος τον υποστήριζε περισσότερο. Έτσι μετακόμισε και πάλι στην Αθήνα. Γνώρισε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ερρίκο Θαλασσινό ο οποίος αποφάσισε να τον συστήσει στο Γιάννη Μαρκόπουλο και έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή συνεργασία με το δίσκο "Χρονικό" και τα "Ριζίτικα". Παράλληλα γνωρίστηκε με τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρίας COLUMBIA και έγιναν κουμπάροι.
Τα χρόνια της δικτακτορίας
Το τέλος
Η οικία του Νίκου Ξυλούρη στα Ανώγεια της Κρήτης.
Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του αντιλήφθηκε ότι έχει καρκίνο. Μετά από μεγάλο αγώνα, πολλαπλές εγχειρήσεις και αρκετή ταλαιπωρία έχασε τη μάχη στο Νοσοκομείο Πειραιώς στις 8 Φεβρουαρίου 1980.
Δισκογραφία
* Μια μαυροφόρα που περνά (1958) * Ανυφαντού (1969) * Ο Ψαρονίκος (1970) * Μαντινάδες και χοροί (1970) * Χρονικό (1970) * Ριζίτικα (1971) * Διάλειμμα (1972) * Ιθαγένεια (1972) * Διόνυσε καλοκαίρι μας (1972) * Ο τροπικός της Παρθένου (1973) * Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη (1973) * Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους (1973) * Περήφανη ράτσα (1973) * Ακολουθία (1974) * Το μεγάλο μας τσίρκο (1974) * Παραστάσεις (1975) * Ανεξάρτητα (1975) * Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων (1975) * Καπνισμένο τσουκάλι (1975) * Τα που θυμούμαι τραγουδώ (1975) * Κύκλος Σεφέρη (1976) * Ερωτόκριτος (1976) * Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης (1976) * Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977) * Τα ερωτικά (1977) * Τα Ξυλουρέικα (1978) * Τα αντιπολεμικά (1978) * Σάλπισμα (1978) * 14 χρυσές επιτυχίες (1978)
Μετά Θάνατον Δισκογραφία
* Τελευταία ώρα Κρήτη (1981) * Νίκος Ξυλούρης (1982) * Πάντερμη Κρήτη (1983) * Ο Δείπνος ο μυστικός (1984) * Σταύρος Ξαρχάκος:Θεατρικά (1985) * Ο Γιάννης Μαρκόπουλος στον ελληνικό κινηματογράφο (1988) * Η συναυλία στο Ηρώδειο 1976 (1990) * Το χρονικό του Νίκου Ξυλούρη (1996) * Νίκος Ξυλούρης (2000) * Η ψυχή της Κρήτης(2002) * Ήτανε μια φορά...(2005) * Του Χρόνου Τα Γυρίσματα (2005)
Ποτέ άλλοτε τραγουδιστής δεν πέρασε από το δημοτικό τραγούδι στο λόγιο, όχι μόνο χωρίς απώλειες, αλλά, αντίθετα, με δάφνες γενικής αναγνώρισης. Ο Αρχάγγελος της Κρήτης με την ίδια δύναμη που τραγούδησε ριζίτικα του τόπου του, τραγούδησε Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χάλαρη, Λεοντή, Κόκκοτο, Ανδριόπουλο, Γκάτσο, Γεωργουσόπουλο, Σεφέρη, Σολωμό, Κινδύνη, Ρίτσο, Φέρρη, κ.ά. Με αυτά τα τραγούδια, που μπόλιασε μοναδικά με το αξεπέραστο ηχόχρωμά του και τη λεβεντιά του, συντρόφεψε το λαό μας στις αναζητήσεις και στους αγώνες του.
Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται αύριο από το θάνατο του Νίκου Ξυλούρη (8/2/1980), του λυράρη και τραγουδιστή, που με τη μοναδική αγέρωχη φωνή του χάραξε τη σφραγίδα του σε σπουδαίες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Ηταν η φωνή που δέσποσε στη δεκαετία του '70, σηκώνοντας στις πλάτες του το προοδευτικό τραγούδι στα χρόνια της δικτατορίας και στις αρχές της μεταπολίτευσης. Ηταν η φωνή που στα πατήματα και στις αναπνοές της αντηχούσαν οι κρητικές μαδάρες και συνάμα κουβαλούσε τα αρώματα της ποίησης του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Βάρναλη, κ.ά.
