18 Οκτωβρίου 2012

Η Ανθρώπινη παρουσία σε μια εικόνα αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο γύρω μας...


Έχετε φανταστεί τι θα συνέβαινε αν διάσημα έργα τέχνης ''άδειαζαν'' ξαφνικά, αφήνοντας τη ζωγραφική επιφάνεια ορφανή από τα πρόσωπα που κάποτε την τελειοποιούσαν; 







Απάντηση στο ερώτημα προσπάθησε να δώσει ο Ούγγρος καλλιτέχνης Bence Hajdu, ο οποίος με τη βοήθεια της τεχνολογίας αφαίρεσε όλες τις υποβλητικές παρουσίες από γνωστούς πίνακες ζωγραφικής.
Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ταυτόχρονα ζοφερό και συναρπαστικό, καθώς μας εντάσσει στη σκέψη του καλλιτέχνη, ακολουθώντας νοητά τα δικά του βήματα κατά την εξέλιξη της καλλιτεχνικής του εμπειρίας.
Άδεια δωμάτια, τόποι χωρίς ανθρώπινη παρουσία και σκηνικά ''νεκρά'' μας αποκαλύπτουν τι θα έβλεπαν τα μάτια του ζωγράφου πριν εξελίξει το έργο του στην ολότητά του.
Ο θεατής έχει την ευκαιρία να επικεντρώσει την προσοχή του στο σκηνικό, τη γεωμετρία του χώρου και την ατμόσφαιρα του κάθε δωματίου, κάτι που δε θα γινόταν με τόση ευκολία, όταν οι ''πρωταγωνιστές'' ήταν παρόντες.
Οι άλλοτε έντονες εικόνες, οι γεμάτες ένταση πάθος και συναίσθημα παραχωρούν τη θέση τους στη γαλήνη, την ηρεμία, την απλότητα και την ακινησία. Εκεί όπου ο ανθρώπινος παράγοντας χάνεται και ο καμβάς παίρνει ζωή μόνο μέσα από τα χρώματα του περιβάλλοντα χώρου.
''Σε ένα από τα μαθήματα της Σχολής Καλών Τεχνών μας ζητήθηκε να επισημάνουμε την προοπτική και τις γραμμές του ορίζοντα κάποιων έργων'' δηλώνει ο Bence Hajdu και συμπληρώνει: ''Νόμισα πως δε θα είχε ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα να διαγράψω όλους τους χαρακτήρες και να εξετάσω πώς ο ζωγράφος δημιούργησε την προοπτική των έργων.''
Το εγχείρημα στέφθηκε με επιτυχία, καθώς τα διάσημα έργα δεν έχασαν καθόλου από το καλλιτεχνικό τους ενδιαφέρον. Αντίθετα μέσα από αυτό ο θεατής μπορεί να αποκτήσει μία πιο κριτική ματιά, εισερχόμενος σε μία νέα λογική επεξεργασίας και ανάλυσης. 

13 Οκτωβρίου 2012

John Ruskin ...



«Ο Θεός αναθέτει σε κάθε ένα από τα πλάσματά του μία αποστολή, που αν την εκτελέσουν με εντιμότητα, αν φερθούν όπως αρμόζει στον άνθρωπο και ακολουθήσουν με πίστη το φως που είναι μέσα τους, απομακρύνοντας κάθε τι που μπορεί να το σβήσει ή να το παγώσει, τότε σίγουρα αυτό θα λάμψει έμπροσθεν των ανθρώπων με τον καθορισμένο τρόπο και στον ανάλογο βαθμό, και θα είναι διαρκής και ιερή υπηρεσία. Υπάρχουν άπειρες βαθμίδες λάμψης, αλλά ακόμα και ο πιο αδύναμος ανάμεσά μας έχει ένα χάρισμα, το οποίο όσο κι αν φαίνεται ασήμαντο, είναι κάτι που ταιριάζει μόνο σ' αυτόν, και αν το χρησιμοποιήσει άξια, θα είναι επίσης δώρο και για τους συνανθρώπους του εσαεί.»

(John Ruskin, Modern Painter)