23 Ιουλίου 2011
04 Ιουλίου 2011
Πώς μπορούμε να δούμε τη ζωή μέσα από τον κινηματογράφο...
Ένα αφήγημα και τέσσερις άνθρωποι του κινηματογράφου απαντούν στο ερώτημα
Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης προτείνει:
«Σύντομη συνάντηση» (Ντέιβιντ Λιν) : Γιατί είναι από τις ωραιότερες ερωτικές ταινίες όλων των εποχών.
«Full Metal Jacket» (Στάνλεϊ Κιούμπρικ) : Γιατί είναι ένα φροντιστήριο για το τι σημαίνει στρατός.
Rashomon (Ακίρα Κουροσάβα) : Γιατί ποτέ ένα γεγονός δεν είναι το ίδιο για όσους το έχουν δει.
«Μοντέρνοι καιροί» (Τσάρλι Τσάπλιν) : Γιατί είναι η ζωή μας.
«Ο θίασος» (Θόδωρος Αγγελόπουλος) : Γιατί όταν η Ιστορία μπορεί να ειπωθεί με ποιητικές εικόνες αποτυπώνεται καλύτερα.
Ο Μιχάλης Κοκκώνης προτείνει:
«Τα 400 χτυπήματα» (Φρανσουά Τριφό) : Και ο νεαρός της ταινίας δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά με τα μαθήματα, αλλά δείχνει φαντασία, ευρηματικότητα και παίρνει πρωτοβουλίες.
«Happy Feet» (της Disney) : Για την αξία της φιλίας και την καταδίκη του ρατσισμού.
«Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» (Πίτερ Γουίαρ) : Γιατί η ταινία εμπνέει το πάθος για ζωή και γνώση.
«Η ζωή είναι ωραία» (Ρομπέρτο Μπενίνι) : Για την αξία του χιούμορ στη ζωή και τη σχέση πατέρα γιου.
«Σινεμά ο παράδεισος» (Τζιουζέπε Ταρνατόρε) : Μιας και πατέρας και γιος θα γίνουν κινηματογραφόφιλοι, είναι must.
Ο Λάκης Παπαστάθης προτείνει:
«Ο Νανούκ του Βορρά «(Ρόμπερτ Φλάερτι) : Ντοκιμαντέρ με μεγάλο ανθρωπολογικό ενδιαφέρον.
«Αταλάντη «(Ζαν Βιγκό) : Γιατί είναι από τα ποιητικότερα αριστουργήματα του κινηματογράφου του τόσο πρόωρα χαμένου μεγάλου γάλλου σκηνοθέτη.
«Μέρες οργής» (Καρλ Ντράγιερ) : Γιατί βοηθά τον σημερινό θεατή να καταλάβει τι σημαίνει θρησκευτικός φανατισμός.
«Λόγος» (Καρλ Ντράγιερ) : Γιατί είναι ένα πολύ ενδιαφέρον δοκίμιο για τη σχέση μας με την ανάσταση και την αθανασία.
«Μέχρι το πλοίο» (Αλέξης Δαμιανός) : Γιατί είναι μια κορυφαία στιγμή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου για τη δεκαετία του '60 που μας διδάσκει ότι τέχνη χωρίς πάθος δεν γίνεται.
Η Σώτη Τριανταφύλλου προτείνει:
«Μαίρη Πόπινς» (Ρόμπερτ Στίβενσον) : Ενα μιούζικαλ για τη χαρά της ζωής, για τη φαντασία στην καθημερινότητα, καθώς και για τα όρια και τους κανόνες που χρειάζονται τα παιδιά για να μεγαλώσουν και να γίνουν ευτυχισμένα.
«Φαντασία» (Τζ. Αλγκαρ, Σαμ Αρμστρονγκ) : Η κλασική μουσική μέσα από κινούμενα σχέδια.
«Χάρτινο φεγγάρι» (Πίτερ Μπογκντάνοβιτς) : Μια περιπέτεια στην Αμερική την εποχή της οικονομικής κρίσης.
«Αμελί» (Ζαν - Πιερ Ζενέ) : Μια ρομαντική ταινία για την καλοσύνη προς τους άλλους με ηρωίδα μια νεαρή σερβιτόρα.
«Η ζωή είναι ωραία» (Ρομπέρτο Μπενίνι) : Μια ιστορία επιβίωσης σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)