Οι φάσεις των τριών δευτερολέπτων στις ζωές μας...

Ίσως δεν το είχατε συνειδητοποιήσει, αλλά μια συνηθισμένη αγκαλιά κρατά περίπου τρία δευτερόλεπτα, σύμφωνα με μια έρευνα Βρετανών ψυχολόγων, που βασίστηκε στην μελέτη των αγκαλιών, τις οποίες κάνουν οι αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η τυπική αγκαλιά κρατά όσο περίπου και μια σειρά από πολλές άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες και φυσιολογικές νευρολογικές διαδικασίες (από το κούνημα του χεριού όταν λέμε αντίο, μέχρι τις μουσικές «φράσεις» και τη διάρκεια της χαλαρής αναπνοής), πράγμα που ενισχύει την επιστημονική θεωρία ότι περνάμε τη ζωή μας, χωρίς φυσικά να το συνειδητοποιούμε, αντιλαμβανόμενοι το παρόν (το τώρα) σε διαδοχικά διαστήματα των τριών δευτερολέπτων.


Κάτι ανάλογο, σύμφωνα με μελέτες ζωολόγων, συμβαίνει και σε πολλά άλλα ζώα, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι πολλές ενέργειές τους, από το μάσημα μέχρι την αφόδευση, διαρκεί γύρω στα τρία δευτερόλεπτα.
Η αναπτυξιακή ψυχολόγος Έμες Νάγκι, του Πανεπιστημίου του Νταντί, που δημοσίευσε τη σχετική μελέτη στο περιοδικό ηθολογίας «Journal of Ethology», και αναφέρει το «Science», ανέλυσε καρέ-καρέ μια σειρά από τηλεοπτικά βίντεο, από τελικούς 21 ολυμπιακών αθλημάτων στους αγώνες του 2008, καταγράφοντας εκατοντάδες αγκαλιές ανάμεσα σε αθλητές, συναθλητές και ανταγωνιστές, προπονητές, συγγενείς και φίλους.
Ανεξάρτητα από το φύλο και την χώρα προέλευσης του αθλητή, οι αγκαλιές διαρκούσαν κατά μέσο όρο τρία δευτερόλεπτα. Όπως μάλλον αναμενόταν, οι αθλητές αγκάλιαζαν λίγο περισσότερο τους προπονητές τους σε σχέση με τους συναθλητές τους στην ίδια ομάδα, ενώ αγκάλιαζαν λιγότερο τους ανταγωνιστές τους από άλλη ομάδα.
Το εύρημα ενισχύει την πεποίθηση μερικών ψυχολόγων, ότι η περίοδος των τριών δευτερολέπτων αποτελεί τη βασική χρονική μονάδα που καθορίζει την αντίληψη των ανθρώπων για την (εκάστοτε) παρούσα στιγμή. Με άλλα λόγια, το αίσθημα του «τώρα» διαρκεί γύρω στα τρία δευτερόλεπτα. Η χρονική αυτή διάρκεια των τριών δευτερολέπτων έχει διαμορφώσει θεμελιακά την ανθρώπινη βιολογική και κοινωνική εξέλιξη, σύμφωνα με τον νευροηθολόγο Τζιόφρι Γκέστνερ, του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν - Αν Άρμπορ.

Αν η χρονική αντίληψη του «τώρα» ήταν πολύ μικρότερή, για παράδειγμα λίγα χιλιοστά του δευτερολέπτου, τότε θα αντιδρούσαμε υπερβολικά γρήγορα στα εξωτερικά ερεθίσματα, π.χ. στις απειλές του περιβάλλοντος, αντιλαμβανόμενοι ως απειλητικά - χωρίς λόγο - πράγματα που δεν θα έπρεπε, όπως το πέταγμα μιας μπάλας προς εμάς.
Από την άλλη, αν το «τώρα» κρατούσε περισσότερο, π.χ. ένα λεπτό, πολλά πράγματα μπορεί να συνέβαιναν στο φυσικό περιβάλλον σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα, στα οποία δεν θα προλαβαίναμε να αντιδράσουμε. Με άλλα λόγια, το χρονικό διάστημα των τριών δευτερολέπτων αποτελεί μια χρυσή τομή που διευκολύνει την επιβίωσή μας.

Ο ψυχοβιολόγος Κόλιν Τρεβάρτεν, του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, συμφωνεί ότι το χρονικό διάστημα των τριών δευτερολέπτων έχει καθοριστική σημασία και αποτελεί το (χρονικό) θεμέλιο της συνειδητής εμπειρίας μας, σε συνδυασμό όμως με άλλους ρυθμούς, όπως τα άμεσα αντανακλαστικά, που δείχνουμε σε κλάσματα του δευτερολέπτου, και συμβάλλουν για να διαμορφώνει ένας άνθρωπος την συνολική φυσική αίσθηση του χρόνου, η οποία δεν είναι άκαμπτη, αλλά «εύκαμπτη» και «νοητική».

Αυτό φαίνεται και από μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, η οποία διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι
που ζουν έντονη ζωή, μπορεί να μην ζουν όντως περισσότερα χρόνια, όμως αισθάνονται σαν να ζουν, κάτι που έρχεται να επιβεβαιώσει τον υποκειμενικό χαρακτήρα της αντίληψης του χρόνου.
Ο εγκέφαλός μας μετρά τον χρόνο χρησιμοποιώντας ένα είδος εσωτερικού ρολογιού και όσα περισσότερα γεγονότα πρέπει να καταγράψει, ανάλογα με το πόσο δραστήριος είναι κανείς, τόσο περισσότερο ο άνθρωπος αυτός έχει το υποκειμενικό αίσθημα ότι ο χρόνος κυλάει πιο αργά, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Οι επιστήμονες Μίσα Άρενς και Μάνις Σαχάνι, του University College του Λονδίνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», και αναφέρει το New Scientist, έκαναν πειράματα με 20 εθελοντές, στους οποίους, για μια καθορισμένη χρονική περίοδο, έδειξαν δύο βίντεο: ένα με μια στατική εικόνα όπου δεν υπήρχε καμία δράση και ένα που περιλάμβανε μια τυχαία εναλλαγή διαφόρων ερεθισμάτων.

Όταν οι εθελοντές κλήθηκαν να αξιολογήσουν πόσο χρόνο διήρκεσε το βίντεο, όσοι είχαν δει αυτό με τη δράση, ήσαν πολύ πιο ακριβείς. Οι εθελοντές είδαν επίσης το βίντεο σε δύο διαφορετικές ταχύτητες και, όταν πάλι κλήθηκαν να πουν πόσο αυτό κράτησε, είπαν ότι η χρονική διάρκειά και των δύο βίντεο ήταν ίδια, ενώ στην πραγματικότητα το βίντεο που είχε παιχτεί με μεγαλύτερη ταχύτητα, κράτησε λιγότερο.

Η ψυχολογία των πωλήσεων...

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να καταλάβεις τις προσπάθειες χειραγωγησής σου. Ο βασικότερος είναι να καταλάβεις πως λειτουργεί ο εαυτός σου...

Ας αρχίζουμε λοιπόν με μια απλή βασική αντικατασκοπευτική εργασία…

Δε θα ξαναδείτε ποτέ πια τα σουπερμάρκετ ή τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα με το ίδιο μάτι μετά από αυτό.



Η είσοδος είναι στα δεξιά, εντούτοις εσείς περπατάτε αριστερά.

Σε όλα τα σύγχρονα σουπερμάρκετ ο σκλάβος ΠΡΕΠΕΙ να ακολουθήσει μια αριστερόστροφη φορά (αντίθετη από τους δείκτες του ρολογιού). Το 95% του κόσμου έχει μια ελαφριά ατελή ισορροπία: κλείνει προς τα αριστερά…Εάν αφήστε κάποιον μόνον του στην έρημο (μην το κάνετε), θα αρχίσει να στρέφεται τριγύρω κατά την αριστερόστροφη φορά. Αυτός είναι ο λόγος που ΟΛΑ τα σύγχρονα σουπερμάρκετ έχουν μια «αριστερόστροφη» διαρρύθμιση η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει άλλες συνέπειες και κρυφές σημασίες όπως θα δείτε παρακάτω.



Γιατί ξεκινούν πάντα με φρέσκα φρούτα;

Ο πρώτος λόγος: είναι ότι οι άνθρωποι που μπαίνουν μέσα σε ένα σουπερμάρκετ έχουν τη τάση να διατηρήσουν την ταχύτητα που είχαν στο δρόμο και θα προσπερνούσαν έτσι χωρίς να παρατηρήσουν τα πρώτα εμπορεύματα, αν δεν τους σταματούσατε με μια έκρηξη χρωμάτων και μυρωδιών που μόνο τα φρέσκα φρούτα μπορούν να προσφέρουν. Ένας δεύτερος λόγος είναι να νιώσει αμέσως ο πελάτης τη σιγουριά ότι βρίσκεται σε ένα μαγαζί με «φρέσκα» και «καλά» πράγματα και όχι σε ένα οποιοδήποτε κατάστημα με αμφισβητήσιμης ποιότητας προϊόντα.

Σημειώστε ότι η διάταξη των φρούτων και των λαχανικών δεν είναι τυχαία. Ολόκληρο το ζήτημα στις τεχνικές υποδούλωσης που χρησιμοποιούν τα σουπερμάρκετ είναι ότι τα πολύ λίγα πράγματα που είναι πραγματικά χρήσιμα και πρέπει να αγοραστούν, κατακλύζονται από μια πληθώρα άλλων εντελώς άχρηστων προϊόντων σε πολύ πιο δαπανηρές ποικιλίες και ιδιότητες, εξαιτίας των τεράστιων κερδών που αφήνουν και των μικρότερων κερδών που αφήνουν τα βασικά προϊόντα.



Επιμελημένος Φωτισμός και Μουσική


Πορτοκάλια και μήλα με πολλούς καθρέφτες, μπανάνες και αχλάδια σε ένα πράσινο περιβάλλον, σαλάτες και πατάτες με καθαρό φως…κόκκινο για το κρέας (διότι το άσπρο φως θα το έκανε γκρίζο) κ.λ.π. Ρίξτε μια ματιά στα κόλπα του φωτισμού που χρησιμοποιούν την επόμενη φορά που θα πάτε στο σουπερμάρκετ. Σημειώστε επίσης ότι είναι απαραίτητη η απαλή μουσική , γιατί διαφορετικά το σουπερμάρκετ θα φαινόταν «νεκρό» χωρίς αυτήν. Αυτή δεν πρέπει να είναι εντούτοις πολύ δυνατή… και θα πρέπει να αλλάζει ανάλογα με την ώρα. Βλέπετε ξέρουν πότε πάνε οι μικρότεροι και πότε οι μεγαλύτεροι σκλάβοι για να καταναλώσουν και διαμορφώνουν ανάλογα τη μουσική τους…



Το ακριβό είναι το εύκολο και το φτηνό το δύσκολo.
Τα προϊόντα τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο, ώστε τα ακριβά να είναι πάντα προς την κατεύθυνση της πορείας του
σκλάβου και στο καλύτερο ύψος για να πιαστούν. Αντίθετα, οι φτηνότερες ποικιλίες των ίδιων προϊόντων είναι πάντα «από πίσω» και λίγο χαμηλότερα ή λίγο ψηλότερα.

Σταματήστε τώρα και κοιτάξτε τις ποικιλίες ενός δοσμένου είδους προϊόντος, ας πούμε ενός απορρυπαντικού για πλυντήρια. Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί έχουν τη συνήθεια να κοιτάνε από τα αριστερά προς τα δεξιά, όπως ακριβώς διαβάζουν, έτσι οι φτηνότερες ποικιλίες ενός προϊόντος τοποθετούνται στ’ αριστερά και οι ακριβότερες στα δεξιά, εκεί ακριβώς που τελειώνει το σκανάρισμα με τα μάτια σας, με την ελπίδα ότι τα χέρια σας θα είναι γρηγορότερα από το μυαλό σας και θα ακολουθήσουν όχι την αρχική και ξεχασμένη πια, αλλά την πιο πρόσφατη, τελική οπτική εντύπωσή σας….

Θα έχετε παρατηρήσει ότι όλα τα ψυγεία ανοίγουν με ένα παράξενο τρόπο. Οι πόρτες τους είναι έτσι φτιαγμένες ώστε να αναγκάσουν τον σκλάβο να δει άλλα προϊόντα αμέσως μόλις κλείσει μία. Παρατηρήστε επίσης τη διάταξη των προϊόντων στο δάπεδο… δεν είναι τυχαία, όπως μπορείτε να δείτε. Παρατηρείτε πόσο μακριά είναι εκείνα τα προϊόντα και πόσο εύκολο είναι να πιάσετε αυτά εδώ; Για δείτε τις τιμές τους για να καταλάβετε τη διαφορά….



Μπορώ να μην σας εξυπηρετήσω; – Οι απόμακροι υπάλληλοι

Ποτέ δε θα ακούσετε έναν υπάλληλο του σουπερμάρκετ να σας ρωτά, όπως σε άλλα καταστήματα, το γνωστό «μπορώ να σας εξυπηρετήσω, παρακαλώ;» εκτός και αν θέλετε πραγματικά τη βοήθειά του και τον κυνηγήσετε για να σας τη δώσει, αν βρείτε κανέναν καμιά φορά μπροστά σας, γιατί συνήθως είναι άφαντοι!. Ο λόγος που σας αποφεύγουν και δεν σας μιλούν είναι για να μην σπάσουν τη μαγεία της ύπνωσής σας και περιορίσουν έτσι την πιθανότητα να αγοράσετε ένα σωρό άχρηστα αντικείμενα που δεν τα χρειάζεστε ή, το χειρότερο για τα αφεντικά τους, ξαφνικά να «ξυπνήστε» και να αρχίστε να αδειάζετε ένα μεγάλο μέρος από το εξευτελιστικά γεμάτο καροτσάκι σας…
Οι υπάλληλοι είναι επίσης απασχολημένοι με το να τοποθετούν τα διάφορα προϊόντα στη «σωστή» θέση τους. Πρέπει αυτά να βρίσκονται σε μια προκαθορισμένη απόσταση….πάρα πολλοί άνθρωποι βλέπετε σε ένα στενό χώρο και μερικοί σκλάβοι θα βάλλουν ξανά στο ράφι το προϊόν που είχαν στα χέρια τους, αντί για το καροτσάκι τους…. .. Αλήθεια ξέρετε ότι το 35% των προϊόντων που αγοράζετε για το ψυγείο σας θα πάνε κατευθείαν από αυτό στο σκουπιδοτενεκέ σας; Αυτό ακριβώς είναι το ποσοστό του κάθε προιόντος που πετιέται!



Οι Πάγκοι των Προσφορών



Οι περισσότεροι σκλάβοι έρχονται στο σουπερμάρκετ τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα και δε θέλουν να βλέπουν πάντα τα ίδια πράγματα στις ίδιες θέσεις, πράγμα που θα μπορούσε επίσης να τους οδηγήσει στο σωστό συμπέρασμα ότι εκπαιδεύονται να αγοράζουν(ακόμα και όταν θέλουν να βρίσκουν εύκολα ένα πράγμα που ζητούν και να ξέρουν τη συνηθισμένη θέση του). Πρέπει λοιπόν ένα μέρος των προϊόντων να μένει στη θέση του και ένα άλλο να μετακινείται… Αυτό το ρόλο παίζουν οι πάγκοι των προσφορών…. σαμπουάν σήμερα, απορρυπαντικό αύριο.



Κλάψε Μπέμπη Κλάψε..

Το τελευταίο ψάρεμα των βαλαντίων του σκλάβου γίνεται στους πάγκους, μπροστά από τα ταμεία, όπου είναι
αναγκασμένος να σταματήσει περιμένοντας στην ουρά. Ξέρουν ότι μια και πάει στο ταμείο να πληρώσει είναι
αποφασισμένος να μην αγοράσει τίποτε άλλο, αλλά αυτοί οι πάγκοι δεν απευθύνονται στη μαμά ή στο μπαμπά, αλλά στο μικρό παιδί τους. Δείτε τι ακριβώς περιέχουν: τσίχλες, καραμέλες, μέντες κ.λ.π., κάτι που δεν ενδιαφέρουν συνήθως τους μεγάλους παρά μόνο τα μικρά παιδιά. Δείτε και τις τιμές τους, αν υπάρχουν… Αυτές είναι σαφώς μεγαλύτερες από τις τιμές των ίδιων προϊόντων σε άλλα μέρη του μαγαζιού, όπου δεν τα παρατηρείτε συνήθως ποτέ, γιατί δεν προτίθεσθε να τα αγοράσετε. Τι γίνεται λοιπόν εδώ στους πάγκους, μπροστά από τα ταμεία, καθώς περιμένετε στην ουρά; Το μικρό παιδί σας λιμπίζεται τη σοκολάτα ή το κουτί με τις τσίχλες που υπάρχει εκεί και το παίρνει και το βάζει και αυτό στο καροτσάκι σας… Και εάν τυχόν το βάλετε ξανά πίσω στο πάγκο, λέγοντάς του ότι δεν το χρειαζόσαστε αυτό το πράγμα, αρχίζει τα κλάματα και τη φασαρία, ενοχλώντας το κόσμο γύρω του, μέχρι να αναγκαστείτε να του το πάρετε για να σωπάσει….

Πώς να αντιμετωπίσετε αυτή τη κατάσταση;


Εκπαιδεύστε απλά από πριν το παιδί σας να κάνει κάποια σκανδαλιά στο πάγκο, όπως το να ανακατέψει τα επιμελώς φτιαγμένα εκεί πράγματα. Η ελευθερία στη σκανδαλιά είναι πολύ πιο ελκυστική γι’ αυτό από τη γεύση της σοκολάτας… Ή χαλάστε οι ίδιοι την όμορφη διακόσμηση αυτού του πάγκου, εγκαταλείποντας για παράδειγμα εκεί άγαρμπα ένα από τα πράγματα που έχετε πάρει στο καροτσάκι σας και το οποίο δε χρειάζεστε ιδιαίτερα.Αν μάλιστα διαλέξτε να αφήσετε επίτηδες ένα αναποδογυρισμένο κουτί παγωτό, τότε θα έχετε πάρει καλύτερα την εκδίκησή σας για όσες σοκολάτες και τσίχλες αναγκαστήκατε να ακριβοπληρώσετε τη τελευταία στιγμή μπροστά στο ταμείο μέχρι τώρα….

Εσείς Έχετε Πάρει Κερδοκάρτα;

Όχι ευχαριστώ δε θέλω! Αυτό είναι ένα βρώμικο και φτηνό κόλπο για να μαζέψουν ένα μεγάλο πλήθος προσωπικών δεδομένων σας, χωρίς να κουραστούν στο ελάχιστο από μέρους τους. Στο εξής θα ξέρουν αναλύοντας τα προϊόντα που αγοράζετε κάθε φορά πότε τρώτε, πότε πίνετε, πότε χέζετε, πότε πλένεστε ή πότε πηδάτε, εντελώς τσάμπα και θα γεμίσουν τις βάσεις δεδομένων τους με πολύτιμες πληροφορίες για τις καταναλωτικές σας συνήθειες. Άλλωστε δεν κερδίζετε και τίποτα σπουδαίο με τις σχεδόν μηδαμινές «εκπτώσεις» τους μπροστά στις πολύτιμες πληροφορίες που παίρνουν κρυφά και τσάμπα από σας…

Μια περιοχή της Τουρκίας μας φέρνει πιο κοντά στα αρχαία ελληνικά!

Μια απομονωμένη κοινότητα κοντά στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας σε μια απομακρυσμένη περιοχή στη ΒΑ Τουρκία ανακαλύφθηκε ότι μιλά μια ελληνική διάλεκτο, η οποία είναι ασυνήθιστα όμοια με την νεκρή γλώσσα της αρχαίας Ελλάδας.

Περίπου 5000 άνθρωποι μιλούν την συγκεκριμένη διάλεκτο αλλά οι γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι είναι η κοντινότερη, ζωντανή γλώσσα στα αρχαία Ελληνικά, η οποία μπορεί να προσφέρει μια πρωτοφανή οπτική γωνία της γλώσσας του Σωκράτη και του Πλάτωνα και πως αυτή εξελίχθηκε.

Η κοινότητα ζει σε ένα σύμπλεγμα χωριών κοντά στην τουρκική πόλη Trabzon, όπου κάποτε ήταν η περιοχή του αρχαίου Πόντου, μιας ελληνικής αποικίας όπου ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες σύμφωνα με τον μύθο, επισκέφθηκαν κατά τη διάρκεια του επικού τους ταξιδιού από την Θεσσαλία για την ανεύρεση του Χρυσόμαλλου Δέρατος από την Κολχίδα (η σημερινή Γεωργία). Επίσης, στον Πόντο σύμφωνα με τον μύθο ήταν το βασίλειο των Αμαζόνων, μιας άγριας φυλής γυναικών-πολεμιστών.

Οι γλωσσολόγοι ανακάλυψαν ότι η διάλεκτος, Romeyka, μια παραλλαγή των ποντιακών ελληνικών, έχει δομικές ομοιότητες με τα αρχαία ελληνικά, οι οποίες όμως δεν παρατηρούνται στα νέα ελληνικά. Το λεξιλόγιο της Romeyka έχει επίσης πολλούς παραλληλισμούς με την αρχαία γλώσσα.

Η Δρ. Ιωάννα Σιταρίδου, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόδρης, σημειώνει: « Τα Romeyka διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθμό γραμματικών γνωρισμάτων, τα οποία προσθέτουν ένα αρχαίο ελληνικό άρωμα στη δομή της διαλέκτου. Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν εξαφανισθεί τελείως από άλλες μοντέρνες παραλλαγές της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας.»

«Η χρήση του απαρεμφάτου έχει χαθεί σε όλες τις άλλες γνωστές ελληνικές διαλέκτους σήμερα π.χ. οι ομιλητές των νέων ελληνικών θα έλεγαν «Δεν μπορούσα να πάω» αντί «Δεν μπορούσα πηγαίνειν». Αλλά στα Romeyka, όχι μόνο διατηρείται το απαρέμφατο, αλλά συναντάμε ιδιόρρυθμες απαρεμφατικές δομές οι οποίες δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ, παρά μόνο στις λατινικές γλώσσες.»

Οι χωρικοί που μιλούν Romeyka, η οποία δεν έχει γραπτή μορφή, παρουσιάζουν άλλα σημάδια γεωγραφικής και πολιτισμικής απομόνωσης. Σπανίως παντρεύονται εκτός της κοινότητάς τους και παίζουν την παραδοσιακή τους μουσική με ένα ειδικό όργανο, την λύρα. Η Δρ. Σιταρίδου αναφέρει: «Γνωρίζω μόνο έναν άντρα που παντρεύτηκε εκτός του χωριού του. Η μουσική είναι χαρακτηριστική και δεν μπορεί να μπερδευτεί με τίποτα άλλο. Είναι πραγματικά μοναδική για τους ομιλητές της Romeyka.»

Μια πιθανότητα είναι ότι οι σημερινοί ομιλητές της Romeyka είναι οι άμεσοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων που έζησαν στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας για χιλιάδες χρόνια, ίσως από τον 6ο ή 7ο αιώνα π.Χ. όταν η περιοχή κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Αλλά είναι επίσης πιθανό, να είναι οι απόγονοι γηγενών πληθυσμών ή μιας φυλής μεταναστών, οι οποίοι ενθαρρύνθηκαν ή αναγκάστηκαν να μιλήσουν την γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων εποίκων.

Οι ομιλητές της Romeyka σήμερα είναι ευσεβείς μουσουλμάνοι, που τους επιτράπηκε να παραμείνουν στην Τουρκία το 1923, με την συνθήκη της Λωζάννης, με την ανταλλαγή χριστιανικών και μουσουλμανικών πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Τα επαναλαμβανόμενα κύματα μετανάστευσης, η κυρίαρχη επιρροή της τουρκικής πλειοψηφίας και η απόλυτη απουσία της Romeyka από την κοινή γνώμη της χώρας, την έχουν τοποθετήσει στην παγκόσμια λίστα των υπό εξαφάνιση γλωσσών.

«Με μόλις 5000 άτομα να παραμένουν στην περιοχή, τα Romeyka θεωρούνται περισσότερο μια γλώσσα κληρονομιάς παρά μια ομιλούμενη γλώσσα. Με την εξαφάνιση της θα χαθεί μια μοναδική ευκαιρία να ξεκλειδώσουμε την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας» επισημαίνει η Δρ. Σιταρίδου.

Μελέτες της γραμματικής των Romeyka έδειξαν ότι μοιράζεται έναν εντυπωσιακό αριθμό ομοιοτήτων με την δημώδη κοινή των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, η οποία ομιλούνταν κατά την ελληνική επιρροή σε όλη την Μικρά Ασία μεταξύ 4ου αι.π.Χ. και 4ουαι. μ. Χ.

Πηγή: Εφημερίδα The Independent, http://www.independent.co.uk/life-style/history/jason-and-the-argot-land-where-greeks-ancient-language-survives-2174669.html