Γκουέρνικα,26 Απριλίου 1937...ένα έγκλημα των Γερμανών, που δολοφόνησαν τους κατοίκους και κατέστρεψαν μια φιλήσυχη πόλη!

26 Απριλίου 1937. Γερμανικά και Ιταλικά αεροσκάφη εκτελούν μία αποστολή για λογαριασμό του Φράνκο,επεμβαίνοντας ενεργά στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα, ήταν μια πραγματική σφαγή. Η φρίκη του βομβαρδισμού συγκίνησε τον Πικάσο ,ο οποίος ζωγράφισε τον ομώνυμο πίνακα.

Η αεροπορική δύναμη Κόνδωρ έσπευσε να σώσει τον Φράνκο που παρά την υπεροπλία του δεν μπορούσε να καταλάβει τη Μαδρίτη. Οι ναζί έσπευσαν να κάνουν αυτό που ήξεραν να κάνουν πολύ καλά. Να βομβαρδίζουν αμάχους! Επέλεξαν τη Γκουέρνικα μια πόλη των Βάσκων για να δοκιμάσουν τις βόμβες που λίγο αργότερα θα χρησιμοποιούσαν κατά όλης της Ευρώπης. Η αεροπορία του απατεώνα Γκαίρινγκ, αρχηγού του γερμανικής αεροπορίας που την ίδια ώρα πούλαγε όπλα -χωρίς να φαίνεται βέβαια- στους δημοκρατικούς της Ισπανίας διέλυσε μια πόλη που δεν είχε ούτε έναν στρατιωτικό στόχο!




 Η Γκουέρνικα του Πάμπλο Πικάσο....




Αυτός ο τεράστιος καμβάς (3,54x7,82μ.) περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ήταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για τη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1937. Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου της ίδιας χρονιάς, στα πλαίσια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, Γερμανοί πιλότοι της αεροπορίας των εθνικιστών βομβάρδισαν την κωμόπολη Γκερνίκα της Χώρας των Βάσκων. Στο βομβαρδισμό εκείνο σκοτώθηκαν 1.650 άνθρωποι και ισοπεδώθηκε το 70% της πόλης με 32 τόνους εκρηκτικά.

Ο Πικάσσο πληροφορήθηκε τα γεγονότα από την εφημερίδα Le Soir, μόνο την 1η Μαΐου και το ολοκληρώνει στις 3 Ιουνίου του 1937
Ο Πικάσο απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι δύο κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με διαμελισμένα κορμιά και τέσσερις γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά. Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, καθώς θεώρησε ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο θέμα. Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει στην οριστική τους θέση. «Η αφαίρεση του χρώματος και του αναγλύφου αποτελεί διακοπή της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο: όταν διακόπτεται,δεν υπάρχει πια η φύση ή η ζωή».
Η διαδικασία της ζωγραφικής του πίνακα αποτυπώθηκε σε μια σειρά φωτογραφιών από τη διασημότερη ερωμένη του Πικάσο, την Dora Maar, μια διακεκριμένη καλλιτέχνιδα. Συνολικά σαράντα πέντε σχέδια μας έχουν σωθεί τα οποία προετοιμάζουν την τελική Γκουερνικα. Όταν πρωτοεμφανίστηκε ο πίνακας, οι αντιδράσεις ήταν μάλλον αρνητικές. Ο Βάσκος τοιχογράφος Χοσέ Μαρία Ουτσενάι δήλωσε: «Για έργο τέχνης είναι ένα από τα φτωχότερα της παγκόσμιας παραγωγής. Πρόκειται για πορνογραφία 7x3». Γερμανικό έντυπο έγραψε ότι πρόκειται για «σύμφυρμα από ανθρώπινα μέλη που θα μπορούσε να είχε ζωγραφίσει τετράχρονος». Σταδιακά το γενικό αίσθημα άρχισε να μεταστρέφεται και το έργο περιόδευε για να ενισχύσει τον αγώνα των Δημοκρατικών. Η περιοδεία σταμάτησε όταν ο Φράνκο κατέλαβε την εξουσία το 1939 και, με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το έργο φυγαδεύτηκε στις ΗΠΑ, για να αποφευχθεί η καταστροφή του.
Η Γκουερνίκα έμεινε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για πολλά χρόνια και ο Πικάσο είχε δηλώσει πως δε θα επέστρεφε στην Ισπανία προτού αποκατασταθεί πλήρως η δημοκρατία. Το 1974 υπήρξε συμβάν βανδαλισμού του έργου με κόκκινη μπογιά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σφαγή του Μάι Λάι στοΒιετνάμ. Το 1981 η Γκουερνίκα επιστράφηκε στην Ισπανία και εκτέθηκε αρχικά στο Casón del Buen Retiro και κατόπιν στο Μουσείο ντελ Πράδο, προστατευμένη με αλεξίσφαιρο τζάμι και οπλισμένους φρουρούς, για το φόβο νέου βανδαλισμού. Το 1992 ο πίνακας μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία στη Μαδρίτη, του οποίου έγινε το διασημότερο και σπουδαιότερο έκθεμα.
Τα τελευταία χρόνια ακούγεται συχνά η πρόταση να μεταφερθεί στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο, το οποίο βρίσκεται λίγα μόλις χιλιόμετρα από την κωμόπολη Γκουερνίκα, πράγμα με το οποίο δε συμφωνεί ούτε η ισπανική κυβέρνηση, ούτε η διοίκηση του Μουσείου Τέχνης Βασίλισσα Σοφία.


Λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός Αξιωματικός έδειξε σε φωτογραφία τον πίνακα «Γκουερνίκα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί ρωτώντας τον: -Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απήντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς!



ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ


Η διάσημη ζωγράφος και συντηρήτρια έργων τέχνης ATHINA’ Κοτσώνη Συνετού είναι διεθνούς φήμης από τον Κώδικα ATHINA’ ART PSYCHOLOGY & THERAPY, αφού μετά από μεγάλη έρευνα κατάφερε να αποκωδικοποιήσει τη σκέψη του ανθρώπου μέσα από το σκίτσο του κατά 99,9%.
Την έχουν παρουσιάσει όλα τα ελληνικά κανάλια τηλεόρασης (ant1, alpha, alter, κτλ) καθώς και ελληνικές και ξένες εφημερίδες, ενώ έχει δώσει ραδιοφωνικές συνεντεύξεις στην ομογένεια σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Γερμανία, κοκ. Μεταξύ άλλων, έχει αποκωδικοποιήσει τους πίνακες του έλληνα ζωγράφου Δ. Μυταρά και του Αδόλφου Χίτλερ. Περισσότερες πληροφορίες στο site:www.athina-kotsoni.gr στο ART PSYCHOLOGY & THERAPY.
 Κατόπιν τούτων, προέβει πρόσφατα στην αποκωδικοποίηση του διάσημου πίνακα ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ του Πικάσο, όπου εκτέθηκε για πρώτη φορά σε Έκθεση στη Γαλλία το 1937 σε μνήμη των θυμάτων για το βομβαρδισμό της πόλης Γκουέρνικα. Ο πίνακας είναι τεραστίων διαστάσεων, περίπου 8 μέτρων, με λάδια σε καμβά με σκούρα χρώματα ελάχιστο λευκό, ζαχαρί, γκρι ανοιχτό και πολύ γκρι σκούρο, και όλα αυτά σε μαύρο φόντο.
Πολλοί ιστορικοί τεχης έχουν γράψει γι’ αυτόν τον πίνακα ότι απεικονίζει με έναν τραγικό τρόπο τον θάνατο και τις κραυγές απεγνωσμένων ανθρώπων κατά τον βομβαρδισμο της ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ. Ο πινακας τώρα εκτίθεται στο Μουσείο Πικασο πίσω από αλεξίσφαιρα τζάμια. Η ζωγραφος ΑΤΗΙΝΑ’, λοιπόν, μετά από μεγάλη έρευνα αποκωδικοδικοποίησε το έργο ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ  με κάθε ακρίβεια έτσι που κανένας μέχρι τώρα δεν έχει κανει. Η δημοσίευση της αποκωδικοποίησης έχει κατατεθεί στο Μουσείο Πικάσο, σε άλλα Μουσεία ανά τον κοσμο, σε πανεπιστήμια (Χαρβαντ, κλπ)  ενώ  η ζωγράφος για αυτή την εφεύρεση  της του ΚΩΔΙΚΑ ATHINA’ είναι στη λίστα αναμονής για το βιβλίο ΓΚΙΝΕΣ.



ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του Πίνακα ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ του Πικάσο


Ο Πικάσο στο μέσον του πινακα σχεδον θετει τον εαυτο του, μονο το κεφαλι  του χωρις σωμα, διοτι νοητικα περευρεθη σε αυτη την κολαση του βομβαρδισμου και οχι με το σωμα του.
Απο το πισω μερος του κεφαλιου του ξεκιναει ενα σκουρο χρωμα, μετα γινεται πιο γκρι, μετα λιγο πιο ανοιχτο ενω καταληγει σε λευκο χερι που κρατα ενα κερι κοντα σε ενα Ηλιο με ματι.  Αυτο σημαινει οτι ενω στην αρχη του συμβαντος εθλιβη, σιγα-σιγα αρχισε ο πονος να απαλυνεται και να γινεται ιδεα καλλιτεχνικη, σαν φως που θα λαμψη στον κοσμο και θα δωσει μηνυματα για το δραμα του βομβαρδισμου της πολης ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ. Ο Ηλιος με το ματι δειχνει οτι ηθελε μεσα απο τον πινακα να ριξει ολα τα βλεματα του κοσμου επανω σε αυτη την καταστροφη και αυτο να τον κανει διασημο.
Το αλογο που ειναι κατω απο το κεφαλι του Πικασο δειχνει οτι  ο Πικασο ηθελε το εργο του να καλπασει σε ολο τον κοσμο και να φυγει απο τον κλειστο κυκλο του, γι’ αυτο και εξαλλου εστειλε τον πινακα στο Παρισι το 1937. Το ενα ποδι του αλογου στο πισω μερος του κατω στον πινακα κρατα κατι μικρο. Αυτη ειναι η αμοιβη του πινακα, κατι λιγα χρηματα κατα την γνωμη του προς το τελος της υποθεσης, δηλαδή της εκθεσης του πινακα σε σχεση με την μεγαλη δοξα που θα εχει. Ενω το σωμα του αλογου ειναι προς εκεινον, ο Πικασο με το χερι του που κρατα το κερι στρεφει το προσωπο του αλογου προς την αλλη κατευθυνση που εχει το σωμα του, δηλαδή προς αλλες χωρες να καλπασει μακρυνες.
Στην  συνεχεια αν προσεξουμε κατω απο το κεφαλι  του Πικασο βλεπουμε μεσα απο τον μανδυα του να ξεπροβαλει μια ομορφη γυναικα ενω το κορμι της ειναι κρυμενο μεσα στον μανδυα του. Αυτο σημαινει οτι ο Πικασο διατηρη κρυφη σχεση με αυτη την επιφανη καλοαναθρεμενη γυναικα η οποια τον θαυμαζει, τον στηριζει και κοιταζει το κερι, δηλαδή την ιδεα του για την ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ ενω πιστευει στην επιτυχια του.
Κατω απ αυτην την γυναικα ξεπροβαλλει μια αλλη γυναικα με σκεπασμενο το στομα κρατωντας ενα παιδι. Ειναι η γυναικα του η οποια εγκαταλειπει το σπιτι τους με το παιδι τους, στεναχωρημενη και ντροπιασμενη χωρις να μιλησει σε κανενα για την σχεση του αντρα της, γι’αυτο εχει μαντηλι στο στομα και σκυμενο κεφαλι.
Στην ακρη δεξια του πινακα υπαρχει μια γαμπα και μια πατουσα σε προσπαθεια σπρωξιματος. Αυτο υπονοει οτι ο Πικασο ειναι εκεινος που σπρωχνει και τα προσωπικα του αλλα και τα επαγγελματικα του με ολη την δυναμη του εκει που αυτος θελει, ενω η ωραια γυναικα τον στηριζει με το χερι της φανερα (το χερι που βγαινει στο πλαι της).
Στο επανω μερος δεξια του πινακα ενας ανδρας δεν μπορει να καταπιει ενα τετραγωνο σχημα. Αυτο σημαινει οτι οι ανθρωποι στην ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ δεν μπορουν να καταπιουν το γεγονος του βομβαρδισμου. Στο κατω μερος του πινακα δυο χερια σφιγγουν το ενα με το αλλο. Ειναι οι κρυφες συμφωνιες των πολιτικων που εγιναν για αυτον τον πολεμο.
Στο αριστερο μερος του πινακα σε κλισε υπαρχει ενα βουνο που καπνιζει. Η σημασια του ειναι οτι η υποθεση εκλεισε για την ΓΚΟΥΕΡΝΙΚΑ αλλα οι φημες και τα σχολια συνεχιζονται. Επισης ο ταυρος διπλα στο βουνο και κατω η γυναικα με ενα μωρο στην αγγαλια και το νεκρο κεφαλι της μητερας της στην ποδια της, μας δειχνει οτι εκλιπαρει για τροφη, ενω θυμαται τους ταυρους στην αρενα και τον αδικο σφαγιασμο τους οπως τωρα αυτοι ειναι στην ιδια θεση. Η τελευταια φιγουρα στο κατω μερος του πινακα είναι ενας ανδρας που εκλιπαρει για βοηθεια και τροφη.

(πηγές:http://www.patrides.com.htm-http://www.onalert.gr-wikipaintings.org-wikipedia.org)

TA 10 MEΡΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

TA 10 MEΡΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΝΤΑ...ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...

Απέραντες χρυσές αμμουδιές, νερά που σε καλούν να τα γνωρίσεις, ηλιοθεραπεία και θερμοκρασίες που σου επιτρέπουν το πολύ ένα... μαγιό! Και όλα αυτά ...
και τους 12 μήνες του χρόνου... Δέκα μέρη του πλανήτη δεν ξέρουν τι θα πει χειμώνας.

Στις Σεϋχέλλες έχει πάντα καλοκαίρι! Στα Φίτζι δεν πρόκειται να πέσει ούτε νιφάδα χιονιού ενώ στο Western Cape της Ν. Αφρικής την αφόρητη ζέστη «διακόπτουν» οι μπόρες.

Δείτε παρακάτω τα δέκα μέρη του πλανήτη που έχουν πάντα καλοκαίρι

1. Πουέρτο Ρίκο



2. Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, Αυστραλία



3.Σαχάρα



4. Σάντα Λουσία στην Καραϊβική



5. Δυτικό Ακρωτήρι στη Ν. Αφρική



6.Σεϋχέλλες


7. Η έρημος Wadi Rum στην Αραβία



8. Το Belize (συνορεύει με το Μεξικό και τη Γουατεμάλα)



9.Η Ριβιέρα Μάγια στο Μεξικό



10. Φίτζι

FINOS FILM ...μια ιστορία ταυτισμένη με τον Ελληνικό κινηματογράφο ...

Διαθέσιμη στο κοινό ιστορικής σημασίας ιστοσελίδα για τον ελληνικό κινηματογράφο 

Διαθέσιμη στο διαδίκτυο είναι πλέον η ψηφιακή βιβλιοθήκη της Finos Film, με λεπτομερή στοιχεία για τις 187 ταινίες της, 3000 σπάνιες φωτογραφίες, καθώς και πάνω από 200 βιογραφίες σπουδαίων συντελεστών, που συνέβαλαν καθοριστικά στον ελληνικό πολιτισμό (http://www.finosfilm.com)

Εκτός πολλών άλλων, ο «χάρτης» της ιστοσελίδας περιέχει πληροφορίες για την ιστορική διαδρομή της FF, συνεντεύξεις καλλιτεχνών, και πλήρη φιλμογραφία των ταινιών της FF για κάθε ηθοποιό που εμφανίστηκε σε παραγωγή της.

Το δύσκολο εγχείρημα της έρευνας, συλλογής και επεξεργασίας του σπάνιου αυτού υλικού ξεκίνησε πριν από δυο  χρόνια και ο στόχος ήταν να προσφέρει στο κοινό έναν ψηφιακό τόπο που θα τιμά τόσο τον εμπνευστή και δημιουργό της Finos Film, Φιλοποίμενα Φίνο, όσο και όλους τους καλλιτέχνες που αποτέλεσαν την «ψυχή» των ταινιών της εταιρίας.  

Ο σχεδιασμός του νέου ιστότοπου βοηθά στην εύκολη πλοήγηση των χρηστών, με προχωρημένα εργαλεία αναζήτησης, ενώ παράλληλα επιτρέπει την ανάρτηση υλικού στο Facebook.

Οι πιο θερμοί υποστηρικτές της FF μπορούν να γίνουν μέλη της FFανατικής κοινότητας, για να βαθμολογούν τις ταινίες και να μαθαίνουν πρώτοι τα νέα της εταιρίας. Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας θα εμπλουτίζεται τακτικά με νέες βιογραφίες, αφιερώματα και κριτικές ταινιών, ενώ σύντομα θα προστεθεί και video υλικό. Παράλληλα με το νέο ιστότοπο, η FF δημιούργησε και την επίσημη σελίδα της στο Facebook, με καθημερινές αναρτήσεις, που γίνονται ανάρπαστες από το κοινό.

Σήμερα, το σήμα της FF ζωντανεύει και πάλι και έρχεται πιο κοντά από ποτέ. Συνεχίζει να μας ταξιδεύει μέσα από ταινίες που νίκησαν το χρόνο, αποτελώντας ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια του νεοελληνικού πολιτισμού. 

(αποhttp://www.tovima.gr/culture/article/?aid=583384)