Ο εγκέφαλός μας αλλάζει ....

Είναι ένας συναρπαστικός τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος σας ελευθερώνει χώρο για να χτίσει καινούργιες και δυνατότερες συνδέσεις έτσι ώστε να μάθετε περισσότερα.

Υπάρχει ένα παλιό ρητό στην νευροεπιστήμη: «οι νευρώνες που πυροδοτούνται μαζί, συνδέονται».

Αυτό σημαίνει πως όσο περισσότερο επεξεργάζεστε ένα νευρωνικό κύκλωμα, τόσο δυνατότερο γίνεται. Αυτό επειδή, σύμφωνα με ένα άλλο παλιό ρητό: «η πρακτική κάνει την τελειότητα». Όσο περισσότερο εξασκείστε στο πιάνο ή μιλάτε μια γλώσσα τόσο δυνατότερα γίνονται αυτά τα κυκλώματα. 

Οι επιστήμονες το ξέρουν αυτό εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στη σημερινή εποχή οι ερευνητές έχουν μάθει ακόμα ένα μέρος της αλήθειας: για να μάθετε κάτι, ακόμα πιο σημαντική από την πρακτική είναι η ικανότητα να ξε-μάθετε ή να σπάσετε τις παλιές νευρωνικές συνδέσεις. Αυτό λέγεται «συναπτική αποκοπή».

Πως δουλεύει

Φανταστείτε πως ο εγκέφαλος σας είναι ένας κήπος αλλά αντί για λουλούδια, φρούτα και λαχανικά καλλιεργείτε συναπτικές συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων. Αυτές οι συνδέσεις είναι οι νευροδιαβιβαστές όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και άλλες.

Τα νευρογλοιακά κύτταρα είναι οι κηπουροί του εγκεφάλου σας- δρουν για να επιταχύνουν τα σήματα ανάμεσα σε ορισμένους νευρώνες. Άλλα νευρογλοιακά κύτταρα αφαιρούν τα ζιζάνια, σκοτώνουν τα παράσιτα και συλλέγουν τα νεκρά φύλλα. Αυτοί που κλαδεύουν τον κήπο του εγκεφάλου σας λέγονται «μικρογλοιακά κύτταρα». Αποκόπτουν τις συναπτικές σας συνδέσεις. Το ερώτημα είναι, πως ξέρουν ποιες να κλαδέψουν;

Οι ερευνητές απλώς ξεκινούν ξεμπερδεύουν αυτό το μυστήριο, αλλά αυτό που ξέρουν είναι ότι οι συναπτικές συνδέσεις που χρησιμοποιούνται λιγότερο σημαδεύονται από την πρωτεΐνη C1q (και από άλλες). Όταν τα μικρογλοιακά κύτταρα ανιχνεύουν αυτό το σημάδι, δεσμεύονται με την πρωτεΐνη και καταστρέφουν- ή κλαδεύουν- την σύναψη.

Έτσι ο εγκέφαλος σας ελευθερώνει χώρο για να χτίσετε καινούργιες και δυνατότερες συνδέσεις έτσι ώστε να μάθετε περισσότερα.

Γι αυτό ο ύπνος έχει σημασία:

«Ο εγκέφαλος καθαρίζεται όταν κοιμάστε!»

Έχετε νιώσει ποτέ πως ο εγκέφαλος σας είναι γεμάτος, συνήθως όταν μαθαίνετε κάτι καινούργιο ή ξεκινάτε μια νέα δουλειά ή ένα χόμπι; Λοιπόν, μπορεί να είναι.

Όταν μαθαίνετε πολλά πράγματα, ο εγκέφαλος σας χτίζει συνδέσεις αλλά είναι ανεπαρκείς. Ο εγκέφαλος σας χρειάζεται να «κλαδέψει» πολλές τέτοιες συνδέσεις και να χτίσει πιο δυναμικούς και αποτελεσματικούς δρόμους. Το κάνει όταν κοιμάστε.

Όταν κοιμάστε τα εγκεφαλικά κύτταρα συστέλλονται έως και 60% για να δημιουργήσουν χώρο ώστε τα νευρογλοιακά κύτταρα να έρθουν και να μαζέψουν αυτά που δε χρειάζεστε. Έτσι κλαδεύουν τις συνάψεις σας.

Έχετε ξυπνήσει ποτέ έπειτα από έναν καλό ύπνο και μπορείτε να σκεφτείτε καθαρά και γρήγορα; Γι αυτό συμβαίνει. Είναι σαν να ανασυγκροτείτε τον δίσκο του υπολογιστή σας.

Για τον ίδιο λόγο ο σύντομος ύπνος κατά τη διάρκεια της ημέρας ωφελεί τόσο τις γνωστικές σας ικανότητες. Ένας δεκάλεπτος ή εικοσάλεπτος ύπνος δίνει την ευκαιρία στα μικρογλοιακά κύτταρα να εισέλθουν και να καθαρίσουν κάποιες αχρησιμοποίητες συνδέσεις και αφήνουν χώρο για να μεγαλώσουν καινούργιες.

Το να σκέφτεστε χωρίς να έχετε κοιμηθεί είναι σαν να κόβετε την διαδρομή σε μια πυκνή ζούγκλα με μαχαίρι. Υπάρχει πυκνή βλάστηση, η διαδικασία είναι πολύ αργή και εξουθενωτική.

Το να σκέφτεστε ενώ έχετε κοιμηθεί είναι σαν να περιπλανιέστε χαρούμενοι σε ένα πάρκο. Τα μονοπάτια είναι καθαρά και συνδέονται με άλλα σε διακριτά σημεία, τα δέντρα είναι τοποθετημένα έτσι ώστε να βλέπετε μπροστά και μακριά. Είναι αναζωογονητικό.

Πως μπορείτε να ελέγξετε τι διαγράφεται από τον εγκέφαλο σας:

Οι συνδέσεις που δεν χρησιμοποιείτε σημαδεύονται για ανακύκλωση. Αυτές που χρησιμοποιείτε ενυδατώνονται και οξυγονώνονται. Οπότε, να προσέχετε τι σκέφτεστε.

Αν ας πούμε ξοδεύετε πολύ χρόνο διαβάζοντας θεωρίες σχετικά με το τέλος του «Game of Thrones» και πολύ λίγο στην δουλειά σας, μαντέψτε ποιες συνάψεις πρόκειται να σημαδευτούν για ανακύκλωση.

Αν έχετε κόντρα με κάποιον από την δουλειά και αφιερώνετε τον χρόνο σας σκεφτόμενοι στο τι πρέπει να του κάνετε και όχι στην δουλειά που ετοιμάζετε, θα δημιουργήσετε μια δυνατή σύναψη στα σχέδια εκδίκησης αλλά μια αδύναμη όσον αφορά την καινοτομία.

«Επικρατεί, αυτό στο οποίο συγκεντρώνεστε! Κυριολεκτικά διαμορφώνετε το μυαλό σας επιλέγοντας σε τι θα δώσετε προσοχή».

Φυσικά, μπορείτε να ελέγξετε τι σας συμβαίνει μέσα στη μέρα, αλλά δεν μπορείτε και να ελέγξετε πόσο σας επηρεάζει. Πιο συγκεκριμένα, μπορείτε να επιλέξετε τι σας επηρεάζει και κατασκευάζει τις νευρωνικές σας συνδέσεις.

Αντί να εστιάζετε στα πράγματα που σας κρατάνε πίσω, επικεντρωθείτε σε αυτά που σας κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Αντί να φαντάζεστε σενάρια που πιθανώς δε θα συμβούν ποτέ, διαλογιστείτε. Καθαρίστε το μυαλό σας. Φέρτε το μυαλό σας στο παρόν και χρησιμοποιήστε την ψυχική σας ενέργεια σε αυτά που σας ωφελούν.

Είναι πραγματικά παιχνίδι στρατηγικής. Χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε έξυπνα το μυαλό σας, να είστε έξυπνοι. Το να αντιστέκεστε σε πειρασμούς που δεν σας ωφελούν, αυτό σας κάνει έξυπνους.

Για να διαγράψετε κάτι, απλώς σταματήστε να το σκέφτεστε. Ακόμα και όταν το θυμάστε, αλλάξτε την συγκέντρωση και την προσοχή σας. Αργά ή γρήγορα θα σημαδευτεί για ανακύκλωση.

--------------------------
Πηγή: awakengr.com

H προτέρα κατάσταση του έργου του Ντα Βίντσι...

Πιστεύω οτι η κορυφαία συντηρήτρια έργων τέχνης Dianne Dwyer Modestini έκανε εξαιρετική δουλειά πόντο-πόντο και επανέφερε το έργο στην αρχική του κατάσταση.

Οι Θησαυροί του Αγίου Όρους...

Ως τόπος προσευχής και κατάνυξης, αλλά και μέρος θρύλων και μυστηρίων, η Αθωνική Πολιτεία απολαμβάνει ένα ιδιαίτερο καθεστώς εντός Ελλάδας ως η μόνη αυτόνομη μοναστική πολιτεία της χώρας μας.

Το κέντρο του ελληνορθόδοξου μοναχισμού στη χερσόνησο του Άθω της Χαλκιδικής παραμένει ένα από τα ελάχιστα σημεία που δεν επιχειρήσει ποτέ η αρχαιολογική σκαπάνη και ό,τι έχει συμπτωματικά βρεθεί κατά καιρούς, παραμένει εν πολλοίς αδημοσίευτο και εκτός καταλόγων.

Στον ξεχωριστό αυτό τόπο το αρχαίο συνυπάρχει με το σύγχρονο και η πλούσια ιστορία του δεν κρύβει τα όσα εκτυλίσσονταν εντός του ιερού βουνού. Εκεί κατέφευγαν βυζαντινοί αυτοκράτορες, εκεί ορμούσαν και λεηλατούσαν Σλάβοι, Βούλγαροι και Τούρκοι, εκεί ήθελαν να ψάξουν οι Ναζί για θησαυρούς και εκεί τέλος έλαβαν χώρα μια σειρά από «επιχειρηματικά» περιστατικά της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας. 

Η μοναχοπολιτεία προστατεύτηκε εξάλλου με αυτοκρατορικό χρυσόβουλλο ήδη από το 883 μ.Χ., όταν ο Βασίλειος Α’ ο Μακεδόνας εγκαινίασε το πρώτο από τα τρία χρυσόβουλα που αποκάλυπταν το μεγάλο ενδιαφέρον των Βυζαντινών για την αγιορείτικη κοινότητα. Το οποίο θα κορυφωθεί στον 11ο αιώνα, όταν το Άγιο Όρος περιχαρακώνει την αυτοκέφαλη εξουσία του και βλέπει τις μεγάλες μονές του ήδη στερεωμένες: Μεγίστης Λαύρας, Βατοπεδίου, Ιβήρων, Ξηροποτάµου, Ζωγράφου, ∆οχειαρίου, Φιλοθέου, Εσφιγµένου, Ρωσικού, Αµαλφηνών. Ταυτοχρόνως, λειτουργούν και περί τα 180 μονύδρια, κελιά και καλύβες, ενώ ο αριθµός των μοναχών ανέρχεται σε 3.000 και πλέον. 

Οι πρώτοι που απείλησαν μάλιστα την ύπαρξή του ήταν οι καθολικοί σταυροφόροι της Δ’ Σταυροφορίας του 1204. Με παπική βούλα του Ιννοκέντιου Γ’, η Αθωνική Πολιτεία υπάγεται πια στο σκιώδες κράτος της Θεσσαλονίκης και διοικητικά στην παπική επισκοπή της Θράκης, εγκαινιάζοντας μια περίοδο αρπαγών, λεηλασιών και ταπεινώσεων. Λίγο αργότερα, το πολύπαθο Άγιο Όρος θα μείνει έρμαιο στις ληστρικές επιδρομές Βουλγάρων, Σέρβων, Σικελών, Φράγκων και Τούρκων. Ακόμα και καταλανικές συμμορίες βρέθηκαν στις αρχές του 14ου αιώνα να αρπάζουν τους θησαυρούς του!

Όταν μάλιστα θα παραδοθεί το 1424 στον σουλτάνο Μουράτ Β’, οι Αγιορείτες καλούνται να επιστρατεύσουν χρήμα πολύ για να κρατήσουν τον Άθω ακέραιο, που στέναζε πια από τα υπέρογκα χαράτσια, τις αυθαιρεσίες των κρατικών οργάνων, τον στρατωνισµό των οπλιτών και τις πειρατικές εφόδους.

Η Αθωνική Πολιτεία άργησε να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό. Έπρεπε να έρθει το 1912 και η ναυαρχίδα «Αβέρωφ» του θρυλικού Παύλου Κουντουριώτη για να την απελευθερώσει, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη της ακμής της. Μέσα σε πέντε χρόνια, το Άγιο Όρος μετρά 10.000 μοναχούς, αλλά και καμιά πεντακοσαριά τεχνίτες. Όταν γιορτάστηκε το 1963 η επέτειος της χιλιετηρίδας της Αθωνικής Πολιτείας, ήταν πια ένα κέντρο μεγάλης εθνικής, ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματολογικής και πολιτισμικής αξίας, ένα καταφύγιο αλλά και ζωντανό μουσείο της ελληνικής ορθόδοξης πίστης. 

Πολλοί θυμήθηκαν τότε τον Άγιο Διονύσιο, που κατακεραύνωνε το 1568 τους αγιορείτες μοναχούς για τη μεγάλη περιουσία που είχαν και δεν τη χρησιμοποίησαν για να αποτρέψουν τον σουλτάνο Σελίμ Β’ να δημεύσει τα κτήματα του Άθω. Τώρα η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από πλάκες από ατόφιο χρυσάφι και λίρες, αλλά και αρχαιολογικά κτερίσματα και ιστορικά κειμήλια ανεκτίμητης αξίας.

Τα αφανέρωτα πλούτη του πολύπαθου Αγίου Όρους στοίχειωναν πια τα όνειρα των κυνηγών θησαυρών και νέο ιστορικό θα γνώριζαν προσφάτως, στην Ελλάδα της κρίσης, όταν τα χρυσάφια και τα τιμαλφή της μοναστικής πολιτείας θα μπορούσαν ακόμα και να σβήσουν το χρέος της χώρας μας ή έστω να ανακουφίσουν τον πληθυσμό της. 

Το Άγιο Όρος μεταμορφώθηκε σε έμπλεο θησαυροφυλάκιο και τώρα κάθε εισβολή εναντίον του στη μακραίωνη ιστορία του ισοδυναμούσε με απόδειξη για την ύπαρξη αμύθητων θησαυρών. Γιατί σχεδίαζαν εξάλλου οι Ναζί να λεηλατήσουν τη χερσόνησο του Άθω αρπάζοντας τα εκκλησιαστικά κειμήλια αλλά και τους κρυμμένους μποναμάδες των υπογείων του;

Οι ιστορίες για τα ανήλιαγα υπόγεια του Αγίου Όρους που φιλοξενούν από ράβδους χρυσού διαφόρων προελεύσεων (Ουγγαρίας, Ισπανίας, Γένοβας, Κωνσταντινούπολης) και ευρωπαϊκά νομίσματα (φλουριά, ναπολεόνια, τούρκικα γρόσια και αγγλικές λίρες) μέχρι και άυλους τίτλους (συναλλαγματικές, ομόλογα και άλλα) δίνουν και παίρνουν πια, μπολιάζοντας το φαντασιακό του Έλληνα με αμύθητα πλούτη που θα μπορούσαν να μας ξελασπώσουν…     

Το Άγιο Όρος και ο γερμανός κατακτητής 

Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο ναζί εισβολέας ήταν να στείλει τις δυνάμεις Κατοχής στην Αθωνική Πολιτεία τον Ιούνιο του 1941, αναζητώντας τους περιβόητους θησαυρούς της. Ήδη από τους πρώτους μήνες της Κατοχής, κλιμάκιο γερμανών βυζαντινολόγων και άλλων διαπρεπών καθηγητών προφασίζεται πως θέλει να μελετήσει τα ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης, αν και ξεκάθαρα έχει άλλους σκοπούς κατά νου.

Διευκολυμένη από την αμέριστη συμπαράσταση της κυβέρνησης Τσολάκογλου, η ομάδα κατέγραψε τους θησαυρούς και έβαλε στο μάτι αυτούς που ήθελε. Το φθινόπωρο του 1943, οι Γερμανοί ήταν να επιστρέψουν για να τους αρπάξουν, αν και μέχρι τότε η τροπή του πολέμου (συνθηκολόγηση της Ιταλίας) τους ανάγκασε σε άμεση αλλαγή σχεδίων. 

Χίλια πεντακόσια αριστουργήματα τέχνης αλλά και καθημερινού βίου παρουσιάστηκαν στην έκθεση «Θησαυροί του Αγίου Όρους» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 1997, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Ήταν η πρώτη φορά που έβγαιναν από την Αθωνική Πολιτεία οι ανεκτίμητης αξίας θησαυροί της, τους οποίους μπόρεσαν να θαυμάσουν για πρώτη φορά και οι γυναίκες.

Στην έκθεση συμμετείχαν οι 17 από τις 20 μονές του Αγίου Όρους, καθώς οι Μεγίστης Λαύρας, Κασταμονίτου και Εσφιγμένου αρνήθηκαν να πάρουν μέρος. Παρουσιάστηκαν 600 έργα τέχνης και άλλα κειμήλια, αλλά και 700 αντικείμενα της αγιορείτικης καθημερινότητας, που χρονολογούνται ακόμα και από τον 10ο αιώνα. 

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν στους Θεσσαλονικείς οι συνθήκες φύλαξης της πολιτιστικής έκθεσης, καθώς και η όλη επιχείρηση για τη μεταφορά των αντικειμένων από τη Χαλκιδική στη συμπρωτεύουσα: τεθωρακισμένα οχήματα, ελικόπτερα, πολεμικά σκάφη και ειδικά εκπαιδευμένοι άντρες της ΕΛ.ΑΣ. συμμετείχαν στο τιτάνιο έργο.

Τα δρακόντεια αυτά μέτρα ασφαλείας ολοκληρώθηκαν με την απόλυτη μυστικότητα της επιχείρησης, καθώς κανείς δεν ήξερε πώς και πότε βρέθηκαν τα κειμήλια στις προθήκες του μουσείου! Όσο για την ασφάλιση των αγιορείτικων κειμηλίων που ανέλαβε η Εθνική Ασφαλιστική, είχε ανέλθει στα 20 δισ. δραχμές, ύστερα από εκτίμηση που έγινε από τριμελή συμβουλευτική επιτροπή. «Το ποσό αυτό είναι συμβατικό», παρατήρησε στη συνέντευξη Τύπου ο τότε υπουργός Πολιτισμού, Ευάγγελος Βενιζέλος, «διότι αντιλαμβάνεσθε ότι τα κειμήλια είναι ανεκτίμητα, αφού ούτε οι αυτοκράτορες πρόκειται να επανεκδώσουν τα χρυσόβουλα ούτε μπορούν να ξαναγίνουν οι εικόνες ή τα χειρόγραφα».

Οι φανεροί θησαυροί  

Το Άγιο Όρος, η κιβωτός της ορθοδοξίας, διαθέτει επισήμως την πιο πλούσια σε ποιότητα και ποσότητα συλλογή με έργα βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης, η αξία της οποίας δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Όπως μάλιστα λένε με καμάρι οι μοναχοί, όλες οι μονές διαθέτουν συστήματα ασφαλείας προωθημένης τεχνολογίας.

Στους θησαυρούς του περιλαμβάνονται εξάλλου και αρχαία χειρόγραφα, τόσο ελλήνων όσο και κατοπινών χριστιανών συγγραφέων. Πληρέστερη εικόνα δεν υπάρχει φυσικά, μιας και δημοσίως κυκλοφορούν ελάχιστοι κατάλογοι με τους γραμματολογικούς θησαυρούς των αθωνικών βιβλιοθηκών.

Μιλώντας για φανερούς θησαυρούς, αυτούς που ξέρουμε δηλαδή πως υπάρχουν στο Άγιο Όρος, θα μιλήσει αναγκαστικά κανείς για τον Ναό του Πρωτάτου στις Καρυές, τη πρωτεύουσα της μοναστικής πολιτείας, όπου φυλάσσεται τόσο η θαυματουργή εικόνα «Άξιον Εστί» όσο και το πρώτο Τυπικό του Αγίου Όρους, ο λεγόμενος «Τράγος», με το οποίο εισάγεται επίσημα το κοινοβιακό σύστημα στην αθωνική πολιτεία και φέρει την ιδιόχειρη υπογραφή του αυτοκράτορα Ιωάννη Α’ Τσιμισκή. 

Στη Μεγίστης Λαύρας, τη μητρική μονή του Αγίου Όρους που διαθέτει την πλουσιότερη βιβλιοθήκη όλων (2.046 χειρόγραφα, 165 κώδικες και 30.000 βιβλία), το σκευοφυλάκιό της είναι γεμάτο με λείψανα αγίων, ιερά άμφια, αλλά και το στέμμα του βυζαντινού αυτοκράτορα Νικηφόρου Β’ Φωκά!

Όσο για το πολυσυζητημένο Βατοπέδι, διαθέτει επίσης πλουσιότατο σκευοφυλάκιο που περιλαμβάνει από λείψανα αγίων μέχρι και ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης, όπως η Τιμία Ζώνη της Παναγίας αλλά και τεμάχιο από το Τίμιο Ξύλο. Και φυσικά τον «Ίασπι», το βαρύτιμο ποτήριο για την ορθόδοξη τελετουργία που δώρισε ο ίδιος ο βυζαντινός αυτοκράτορας Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος στη μονή τον 14ο αιώνα.

Στη Μονή Ιβήρων φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας από τα χρόνια της Εικονομαχίας, τα χρυσοκέντητα άμφια των πατριαρχών Γρηγορίου Ε’ και Διονυσίου Δ’, ο λεγόμενος σάκος του αυτοκράτορα Ιωάννη Τσιμισκή και τα ποτήρια των Κομνηνών, την ίδια ώρα που η βιβλιοθήκη της περιέχει τα χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου Ζ’ Πορφυρογέννητου, Ρωμανού Β’ και Βασιλείου Β’ Βουλγαροκτόνου, αλλά και 2.000 χειρόγραφους κώδικες, όπως και 15.000 σπάνια βιβλία. 

Στη σερβική Μονή Χελανδαρίου φυλάσσονται εκατοντάδες πολύτιμοι λίθοι του 11ου και 12ου αιώνα, καθώς και τμήμα του Ακάνθινου Στεφάνου του Ιησού. Η βιβλιοθήκη της περιλαμβάνει 181 ελληνικούς χειρόγραφους κώδικες, αλλά και 20.000 βιβλία. Η Μονή Διονυσίου έχει στο εσωτερικό της την περίφημη εικόνα των Χαιρετισμών της Θεοτόκου που κρατούσε ο Πατριάρχης Σέργιος στα χέρια του για να εμψυχώνει τους υπερασπιστές της Βασιλεύουσας κατά την πολιορκία της από τους Αβάρους (626 μ.Χ.), αλλά και πολλά ακόμα ανεκτίμητης αξίας κειμήλια, όπως χρυσόβουλα, ιστορικά έγγραφα, περίτεχνους επιτάφιους, αρχιερατικές στολές, λείψανα αγίων, σταυρούς, σπάνιες εκδόσεις της Αγίας Γραφής κ.ά.

Η Μονή Κουτλουμουσίου ακολουθεί την ίδια οδό, διαθέτοντας περίτεχνα ταμπλό, ιερά άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυρούς, διακοσμημένες λειψανοθήκες αλλά και μια βιβλιοθήκη με 662 σπάνια χειρόγραφα και άλλα 3.500 βιβλία. Στη Μονή Παντοκράτορος φυλάσσεται η πολύτιμη εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας και η ασπίδα του Αγίου Μερκουρίου, καθώς και 350 χειρόγραφοι κώδικες και άλλα 3.500 βιβλία.

Η Μονή Ξηροποτάμου έχει στη συλλογή της το περίφημο Δισκάριο της Πουλχερίας του 5ου αιώνα, δώρα του αυτοκράτορα Ρωμανού Α’, λείψανα αγίων, χρυσοκέντητα άμφια, 409 χειρόγραφους κώδικες και 4.000 παλιά βιβλία. Όσο για τη Μονή Ζωγράφου, εκεί θα βρει κανείς τη σπουδαιότατη αχειροποίητη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, αλλά και μια σειρά από σπάνιους κώδικες. 

Στη Μονή Δοχειαρίου συναντάμε την εικόνα της Παναγίας Γοργοεπηκόου, τμήματα του Τιμίου Ξύλου αλλά και εξαίρετα έργα τέχνης, όπως το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1783. Η Μονή Καρακάλου ακολουθεί το ίδιο μοτίβο, διαθέτοντας πολύτιμες εικόνες, σπάνια εικονογραφημένα χειρόγραφα αλλά και 2.500 βιβλία. Η Μονή Φιλοθέου στεγάζει δώρα του αυτοκράτορα Νικηφόρου Γ’ Βοτανειάτη και του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου, αλλά και το περίβλεπτο κειμήλιο της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, καθώς και το εικονογραφημένο χειρόγραφο «Τετραευάγγελο», από τα αρχαιότερα της Αθωνικής Πολιτείας.

Η Μονή Εσφιγμένου περιλαμβάνει στην πλούσια συλλογή της (όπως ο Σταυρός της Πουλχερίας) ακόμα και ένα καλό τμήμα της σκηνής του γάλλου αυτοκράτορα Βοναπάρτη από την εκστρατεία του στην Αίγυπτο! Τέλος, οι μονές Παντελεήμονος (ρωσικό μοναστήρι), Κασταμονίτου, Σίμωνος Πέτρας, Αγίου Παύλου, Σταυρονικήτα, Ξενοφώντος και Οσίου Γρηγορίου διαθέτουν επίσης αντίστοιχους μεσαιωνικούς θησαυρούς και θαυμαστά κειμήλια που παραμένουν ανεκτίμητης ιστορικής, λαογραφικής, θρησκευτικής και οικονομικής φυσικά αξίας…

Οι… αφανέρωτοι 

Ανάλογα ποιον θα ρωτήσεις, το Άγιο Όρος κρύβει στα έγκατά του τα πάντα: χρυσά αντικείμενα, χρυσά νομίσματα, χρυσά κοσμήματα, ράβδους χρυσού, πλάκες χρυσού, χρυσά κοσμήματα, χρυσές αλυσίδες, χρυσούς σταυρούς, χρυσά στεφάνια, χρυσά πεντόλιρα, ασημένια και χάλκινα νομίσματα, ασημένια σκεύη, πορσελάνινα αντικείμενα, κατεργασμένα διαμάντια, ακατέργαστα διαμάντια, πολύτιμους λίθους, ημιπολύτιμους λίθους, ζαφείρια, κεχριμπάρια, ρουμπίνια, μαργαριτάρια, σμαράγδια, αμέθυστους, κοράλλια, μπρούτζινα αντικείμενα, άυλους τίτλοι, μετοχές, ομόλογα και τόσα ακόμα.

Οι φήμες θέλουν τους μοναχούς να κρύβουν σε μπαούλα, σεντούκια, κασέλες, κιβώτια, πιθάρια, δερμάτινα δισάκια και ό,τι άλλο βάλει ο νους όλων των λογιών τα πολύτιμα αντικείμενα. Κανείς δεν ξέρει όμως τι πραγματικά κρύβουν οι δαιδαλώδεις μυστικές κρύπτες που διαθέτουν όλα τα μοναστήρια του Αγίου Όρους και ξεγέλασαν στην υπερχιλιετή ιστορία της Αθωνικής Πολιτείας τους πάσης φύσεως επιδρομείς και άρπαγες, από πειρατές και κατακτητές μέχρι εισβολείς και ιερόσυλους. 

Οι γνωστοί θησαυροί της μοναστικής πολιτείας είναι εξάλλου από μόνοι τους αμύθητοι και δεν χρειάζεται να υπάρχουν κι άλλοι, κρυμμένοι, για να κάνουμε λόγο για ανυπολόγιστης αξίας κειμήλια. Κι επειδή προαναφέραμε για το τμήμα της σκηνής του Ναπολέοντα που φυλάσσεται στην Εσφιγμένου, αξίζει να σημειωθεί πως οι σύγχρονες γαλλικές κυβερνήσεις -και όχι μόνο- ζήτησαν επανειλημμένα να αγοράσουν το ανυπολόγιστης αξίας για την ιστορία της χώρας τους κειμήλιο, πληρώνοντας όσο-όσο.

Κάθε φορά οι αγιορείτικες Αρχές απέρριπταν το αίτημά τους, καθώς ούτε για δανεισμό του κειμηλίου στη Γαλλία δεν ήθελαν να ακούσουν οι μοναχοί. Η Εσφιγμένου κατέχει τα τελευταία δύο τεμάχια της σκηνής του μεγάλου στρατηλάτη που λείπουν από τους Γάλλους για να ολοκληρώσουν το πρόχειρο κατάλυμα του Βοναπάρτη. Το αριστούργημα αυτό της υφαντουργίας και της χρυσοποικιλτικής του 18ου αιώνα ανήκε μάλιστα στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ’, μετά την καρατόμησή του οποίου περιήλθε στον Βοναπάρτη.

Στο Άγιο Όρος είχε καταφύγει εξάλλου και ο περιβόητος αρματολός του Ολύμπου Νικοτσάρας (Νίκος Τσάρας), αρχηγός όλων των κλεφτών της Θεσσαλίας και της Νότιας Μακεδονίας, κάνοντάς το ορμητήριό του για τις επιδρομές κατά των Τούρκων. Εκεί λέγεται πως έκρυψε το ληστρικό του κομπόδεμα, το οποίο αναζητούν μανιωδώς οι ντόπιοι κυνηγοί θησαυρών. 

Με νόημα υποδεικνύεται εξάλλου η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στο Άγιο Όρος, ο οποίος δεν έβλεπε την ώρα να πατήσει το πόδι του στην Αθωνική Πολιτεία, αναφερόμενος διαρκώς κατά τις συνομιλίες του στο Άγιο Όρος. Στη ρώσικη Μονή Παντελεήμονος, ο πρόεδρος Πούτιν έμεινε μακριά από τον φωτογραφικό φακό και για 40 λεπτά της ώρας χάθηκε μόνος στο εσωτερικό της.

Το γεγονός ωστόσο παραμένει: κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά (ή έστω να υπαινιχθεί με αποφασιστικό τρόπο) τι -άλλο- κρύβεται στο άβατο του Αγίου Όρους. Όσοι ξέρουν δεν μιλούν και μιλούν μόνο αυτοί που λένε ότι ξέρουν. Αν θα μπορούσαν να ξελασπώσουν το έθνος οι φανεροί και κρυφοί θησαυροί της μοναστικής πολιτείας, αυτό παραμένει αναγκαστικά θέμα προσωπικής πεποίθησης… 

(πηγη:http://www.pronews.gr/portal/20170208/religion/agio-oros/84332/agio-oros-poioi-oi-faneroi-kai-afanerotoi-thisayroi-tis-monastikis)

Αρχαιολογικός Θησαυρός σε ρέμα!

Ένας ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικός θησαυρός βγήκε στην επιφάνεια μετά τις πρόσφατες νεροποντές που έπεσαν στην Ιεράπετρα. Βρέθηκε στις 4 Ιανουαρίου από νεαρό αγρότη, ο οποίος τον παρέδωσε αμέσως στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. 

Πρόκειται για ένα μαρμάρινο γλυπτό μάλλον Ρωμαϊκής περιόδου, που απεικονίζει το κεφάλι νεαρής γυναίκας με ένα εντυπωσιακό χτένισμα.

Το σπουδαίο αυτό αρχαιολογικό εύρημα είναι διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και ξεχωρίζει για την τεχνική του γλύπτη που το δημιούργησε και κατάφερε να έχει αντέξει στους αιώνες χωρίς να έχει χάσει το παραμικρό από τη λάμψη του.

Πριν μερικές μέρες ο 30χρονος αγρότης Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης, ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητο του σε αγροτική περιοχή μερικά χιλιόμετρα δυτικά της Ιεράπετρας, κι ενώ είχε προηγηθεί νωρίτερα μεγάλη νεροποντή, διέκρινε μέσα σε ένα ρέμα το οποίο επιχειρούσε να διασχίσει κάτι εντυπωσιακό που του κίνησε την περιέργεια.

«Σταμάτησα το αυτοκίνητο μου στην άκρη και κατέβηκα μέσα στο ρέμα, για να δω τι είναι εκείνο το παράξενο λευκό αντικείμενο που είχε ξεχώσει το νερό της βροχής. Όταν έφτασα κοντά και είδα ότι επρόκειτο για ένα μαρμάρινο αρχαίο γλυπτό τα έχασα. Έμεινα άφωνος από την ομορφιά του και την τελειότητά του. Κατάφερα όμως να συνέλθω γρήγορα, να επιστρέψω στο αυτοκίνητό μου και να καλέσω αμέσως την Αρχαιολογική Υπηρεσία για να το παραδώσω. Μετά από λίγη ώρα ήρθε ο αρχαιοφύλακας, και το παρέλαβε, προκειμένου να αναλάβουν τα υπόλοιπα οι υπεύθυνοι αρχαιολόγοι. Αισθάνομαι ότι έκανα το καθήκον μου.  Έκανα το χρέος μου. Το παρέδωσα στην Αρχαιολογική Υπηρεσία για να συντηρηθεί και να εκτεθεί στην Αρχαιολογική Συλλογή της Ιεράπετρας», μας είπε μεταξύ άλλων ο 30χρονος Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης.

Η προϊσταμένη της Εφορίας Αρχαιοτήτων Λασιθίου Χρύσα Σοφιανού, μας είπε ότι, «είναι αλήθεια πως το αρχαίο γλυπτό που βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Ιεράπετρα, έχει παραδοθεί και φυλάσσεται στην Υπηρεσία μας. Την ερχόμενη εβδομάδα θα βρεθώ στην Ιεράπετρα για να κάνω την εκτίμηση του και να σας πω για το τι ακριβώς πρόκειται και σε ποια εποχή τοποθετείται. Αυτό το γλυπτό όπως και άλλα που έχουν βρεθεί στην περιοχή θα  συντηρηθεί, θα μείνει και θα εκτεθεί στην Αρχαιολογική Συλλογή της Ιεράπετρας».

Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Λασιθίου στον Άγιο Νικόλαο, παρουσιάστηκε το πρωί της Δευτέρας ο 30χρονος Μιχάλης Μπαχλιτζανάκης, για να δηλώσει και επίσημα την εύρεση και την παράδοση του εκπληκτικού αυτού μνημείου της αρχαίας Ιεράπυτνας, ακούγοντας πολλές ευχαριστίες και πολλά μπράβο από τους αρχαιολόγους.

«Όταν δείξαμε τις φωτογραφίες του αγάλματος  που είχε τραβήξει ο Μιχάλης με το κινητό του στους αρχαιολόγους έμειναν έκπληκτοι από την τελειότητα του γλυπτού που είχε διατηρηθεί ανέπαφο τόσους αιώνες. Νιώσαμε μεγάλη ικανοποίηση από τα επιφωνήματα χαράς και ενθουσιασμού που ακούσαμε και  είμαστε όλοι υπερήφανοι για την επιλογή του, να το παραδώσει αμέσως στην Αρχαιολογική Υπηρεσία», μας είπε η σύντροφος του 30χρονου αγρότη, Βανέσα Αρβανίτη.

Οι γονείς του νεαρού αισθάνονται κι εκείνοι υπερήφανοι, για  το παιδί τους  που παρέδωσε έναν ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικό θησαυρό στις αρμόδιες Αρχές.

«Είμαστε υπερήφανοι για τον Μιχάλη, γιατί έχει μεγαλώσει με αρχές και αξίες. Μας έχει συγκινήσει πραγματικά η πράξη του. Όταν είδα εκείνη τη μέρα το άγαλμα που βρήκε στο ρέμα, ένιωσα πραγματικό δέος. Είναι τόσο όμορφο το πρόσωπο της γυναίκας που απεικονίζει και τόσο καλά συντηρημένο, που πρέπει να εκτεθεί για να το βλέπουν όλοι οι επισκέπτες της πόλης μας», πρόσθεσε ο πατέρας του νεαρού, Μανόλης Μπαχλιτζανάκης.

Με λόγια όμορφα χαιρέτισε την πράξη του νεαρού Μιχάλη Μπαχλιτζανάκη και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανάδειξης Αρχαιοτήτων Ιεράπετρας Γιάννης Ροβιθάκης.

«Ο εξαίρετος αυτός νέος είπε τόσο απλά, ότι έκανε το χρέος του, παραδίδοντας στην πόλη του, έναν από τους εκατοντάδες αρχαιολογικούς θησαυρούς της αρχαίας Ιεράπυτνας που συνεχώς βγαίνουν στο φώς. Χρέος δικό μου είναι, να εισηγηθώ στο Δήμο Ιεράπετρας να τιμηθεί κι εκείνος αλλά και ο Μανόλης Κορνηλάκης, ο οποίος βρήκε προ καιρού  στη Γρα Λυγιά και παρέδωσε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Μινωικούς πίθους και αμφορείς. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση και δίνουν  σε όλους μας μαθήματα ευθύνης, συνέπειας και σεβασμού στην πολιτιστική μας κληρονομιά», μας είπε ο  Γιάννης Ροβιθάκης.

Ρεπορτάζ: Νίκος Πετάσης 

(από:http://www.neakriti.gr/default.aspx?page=newsdetail&DocID=1379172)

Οι λέξεις έρχονται και παρέρχονται...

Το λεξιλόγιο των ανθρώπων ασφαλώς αλλάζει και εμπλουτίζεται ή φτωχαίνει στο πέρασμα του χρόνου. Όμως, οι επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά και κάτι ακόμα: ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε, εμφανίζουν μυστηριώδεις κύκλους δημοφιλίας, διάρκειας περίπου 14 ετών. 

Σε διαδοχικούς τέτοιους κύκλους, ορισμένες λέξεις γίνονται αρχικά πιο δημοφιλείς και μετά φεύγουν από τη μόδα, για να επανέλθουν στο προσκήνιο αργότερα. Κανείς δεν γνωρίζει γιατί μπορεί να υπάρχει μια τέτοια περιοδικότητα της τάξης των 14 ετών κατά προσέγγιση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μαρτσέλο Μοντεμούρο του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Palgrave Communications", σύμφωνα με το "New Scientist", εστίασαν σε 5.630 συχνά χρησιμοποιούμενες λέξεις (μόνο ουσιαστικά) και ανέλυσαν πώς εξελίχθηκε η δημοφιλία τους κατά τα τελευταία 300 χρόνια.

Για τον σκοπό αυτό, ανέλυσαν τη Google Ngram, μια βάση δεδομένων με λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σε σχεδόν πέντε εκατομμύρια ψηφιοποιημένα βιβλία διαφόρων εποχών. Στη συνέχεια, εξέτασαν με ποιο τρόπο μεταβλήθηκε η δημοφιλία των 5.630 λέξεων από το 1700 μέχρι σήμερα.  

Ενδιαφέροντα ευρήματα

Η ανάλυση έφερε στο φως μια ανεξήγητη αυξομείωση δημοφιλίας των λέξεων σε κύκλους των 14 ετών. Η περιοδικότητα αυτή καταγράφηκε όχι μόνο στις αγγλικές λέξεις, αλλά επίσης στις γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές, ισπανικές και ρωσικές, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει κάποια διεθνής τάση.

Μερικοί κύκλοι -αλλά όχι όλοι- φαίνεται να συμπίπτουν με ιστορικά συμβάντα, π.χ. πολλές λέξεις έπαψαν από κοινού να είναι δημοφιλείς στη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δώσει ενδείξεις ότι η γλώσσα εξελίσσεται με βάση κάποια πρότυπα και με τρόπους που θυμίζουν τη μετάδοση των γονιδίων από τους γονείς στα παιδιά τους.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πολιτισμικοί παράγοντες βρίσκονται πίσω από αυτά τα «μοτίβα» και τους «κύκλους» της γλώσσας, αλλά δεν έχουν πειστεί όλοι ότι δεν πρόκειται απλώς για στατιστική αυταπάτη ή για σκέτη τύχη.

Όμως, σύμφωνα με τον Μοντεμούρο, «είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κάποιος ένα τυχαίο φαινόμενο, που θα έδινε τέτοια περιοδικότητα». Γι' αυτό, όπως λέει, το ζήτημα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω, για να φωτίσει πιο βαθιά την ανθρώπινη συμπεριφορά και τις τάσεις της μόδας. 

Οι θετικές λέξεις λιγοστεύουν

     

Μια άλλη επιστημονική μελέτη επιβεβαίωσε ότι οι άνθρωποι σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς και σε όλες τις γλώσσες τείνουν να χρησιμοποιούν περισσότερες θετικές λέξεις παρά αρνητικές. Η προτίμηση όμως αυτή επηρεάζεται από τις συνθήκες και την ψυχική διάθεση που διαπνέει μια χώρα. Έτσι, το θετικό λεξιλόγιο μειώνεται αισθητά σε δύσκολες εποχές, όπως πολέμου, οικονομικής κρίσης και φτώχειας.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Μίσιγκαν και της Νότιας Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ 'Αξελροντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν δεδομένα από το Google Books και από το αρχείο δύο αιώνων της ιστορικής αμερικανικής εφημερίδας.

Οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα κατάλογο 400 θετικών λέξεων και ένα κατάλογο 500 αρνητικών λέξεων. Στη συνέχεια, έψαξαν να δουν πόσες φορές κάθε λέξη εμφανιζόταν κάθε χρόνο σε 1,3 εκατομμύρια βιβλία της βάσης Google Books και σε 14,9 εκατομμύρια άρθρα των «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Διαπιστώθηκε ότι, καθώς επιδεινώνονται οι αντικειμενικές συνθήκες (πληθωρισμός, ανεργία, πόλεμος κ.α.), μειώνεται η χρήση των θετικών λέξεων.

Και ασφαλώς κάτι σημαίνει για την -αντικειμενική και υποκειμενική- πραγματικότητα των σύγχρονων κοινωνιών, το γεγονός ότι κατά τα τελευταία 200 χρόνια η τάση είναι σταδιακά πτωτική για το θετικό λεξιλόγιο, καθώς με το πέρασμα του χρόνου καταγράφεται μείωση των χρησιμοποιούμενων θετικών λέξεων... 

(απο http://www.newsit.gr/kosmos/Lekseis-Ayksomeionontai-se-dimofilia-me-vasi-mystiriodeis-14eteis-kykloys/689200)