Προσωπογραφία του Αθανάσιου Διάκου από τον Φώτη Κόντογλου.

 Ένα έργο σε ξύλο με αυγοτέμπερα και χρυσό που απεικονίζει τον Αθανάσιο Διάκο μας θυμίζει για ακόμη μια φορά την ιστορία της πατρίδας μας.Το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζει τον ήρωα της επανάστασης με τη μορφή που γνωρίζουμε στην Βυζαντινή αγιογραφία ως το πρόσωπο του Χριστού,προφανώς ο καλλιτέχνης θέλησε να παραλληλίσει τα βασανιστήρια που υπέστη από τους Τούρκους με τα βασανιστήρια και την θανάτωση του Ιησού.Βρίσκει αντιστοιχίες στην πορεία προς το θάνατο των δύο προσώπων,άλλωστε ο Διάκος υπηρέτησε την πίστη του με προσήλωση.

O 'Αμλετ του Σαίξπηρ σε μετάφραση του Δημητρίου Βικέλα.

Ο 'Αμλετ μεταφράστηκε πολλές φορές από πολύ σημαντικούς ανθρώπους στα Ελληνικά και η πρώτη μετάφραση χρονολογείται στο 1858 από τον Ιωάννη Περβάνογλου με τίτλο ''Τραγωδία του Άγγλου Σαιξπήρου,ενστίχως μεταφρασθείσα υπό Ιωάννου Π. Περβάνογλου''. Η απόδοση στα Ελληνικά έγινε σε γλώσσα αρχαϊζουσα. Η δεύτερη μετάφραση που έγινε τον 19ο αιώνα και η πρώτη σε γλώσσα κατανοητή για τον απλό λαό ήταν το Δημητρίου Βικέλα το 1882 και ακολούθησε ο Ιάκωβος Πολυλάς το 1889. Η μετάφραση του 1882 του Δημητριου Βικέλα αν και είναι εξαιρετικά σημαντική έχει μια εμμονή στον δεκαπεντασύλλαβο που πιθανόν να δυσκολεύει την θεατρική ερμηνεία,παρ'όλα αυτά την έκανε επανέκδοση λίγο αργότερα με σημαντικές διορθώσεις από τον εκδοτικό οίκο των Γουλιέλμου Μπαρτ και Κάρολου Βιλμπεργ. Οι φωτογραφίες που σας παρουσιάζω στο άρθρο είναι από την διορθωμένη έκδοση που μου είναι άγνωστο πότε ακριβώς εκδόθηκε αλλά υποθέτω ότι έγινε ανάμεσα στα έτη 1883 και 1887,δηλαδή λίγο πρίν την απόδοση από τον Ιάκωβο Πολυλά.