Όλα ξεκινούν το 1949, όταν ο διάσημος ήδη χορογράφος και σκηνοθέτης του Broadway, Jerome Robbins, προτείνει στον θεατρικό συνθέτη Leonard Bernstein την θεατρική μεταφορά του έργου του William Shakespeare, Romeo and Juliet. Με μόνη διαφορά, πως το δραματικό ζευγάρι δεν θα προέρχεται αυτή τη φορά από τα γένη των Καπουλέτων και των Μοντέγων, αλλά από οικογένειες διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων. Συγκεκριμένα, η διαμάχη θα προκύπτει μεταξύ Εβραίων και Καθολικών. Η πρόταση γίνεται αρχικά αποδεκτή με αρκετό ενθουσιασμό. Η δυσκολία, όμως, των συντελεστών να επικεντρωθούν στο σχέδιο αυτό, οδηγεί την ιδέα στο «ψυγείο», όπου και μένει για έξι χρόνια. Το 1955 το εγχείρημα δρομολογείται και πάλι, αυτή τη φορά δυναμικά. Η σκέψη της θρησκευτικής διαμάχης όμως παύει να είναι ελκυστική. Το «ανανεωμένο» όραμα, θέλει το «Ρωμαίο» να είναι μέλος μίας συμμορίας Αμερικανών δεύτερης γενιάς, ενώ την «Ιουλιέτα» να προέρχεται από συμμορία νεοφερμένων Πορτορικανών. Η ιστορία θα διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 50. Το νέο σχέδιο εμπνέει συνθέτη και σκηνοθέτη και με τη συμβολή του Arthur Laurents, θεατρικού συγγραφέα, το West Side Story σηκώνει για πρώτη φορά αυλαία στις 19 Αυγούστου του 1955. Έκτοτε δεν έχει σταματήσει να παίζεται, στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου.
Έξι χρόνια αργότερα, το Hollywood, «εθισμένο» από καιρό στις κινηματογραφικές μεταφορές μεγάλων επιτυχιών του Broadway υποδέχεται το West Side Story. Mε τους Robert Wise και Jerome Robbins, μαζί στο σκηνοθετικό τιμόνι, την προϋπάρχουσα μουσική του Berstein και στίχους του Stephen Sondheim, μία νέα σελίδα κινηματογραφικής ιστορίας γράφεται. Στις πρωταγωνιστικές θέσεις λάμπουν οι Natalie Wood, στο ρόλο της Maria και ο Richard Breymer, στο ρόλο του Tony, και οι δύο επιλεγμένοι λόγο της επιτυχούς θεατρικής τους θητείας. Την παράσταση όμως, από τους ντουμπλαρισμένους αστέρες, κλέβουν οι ερμηνείες των δεύτερων, Rita Moreno (Anita), George Ckakiris (Bernando) και Russ Tumblyn (Riff). Αρκετά μεγάλο μέρος των σκηνών γυρίζεται σε φυσικά τοπία του Manhattan, γήπεδα, δρόμους, σοκάκια, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο αναγκαίος ρεαλισμός.
Το κινηματογραφικό πια West Side Story, σημειώνει ρεκόρ στο θεσμό των Oscars αφού κερδίζει 10 από τα 11 βραβεία για τα οποία προτάθηκε, μεταξύ άλλων, καλύτερης βΑ ανδρικής και γυναικείας ερμηνείας καθώς επίσης και καλύτερης ταινίας. Πέρα από τα βραβεία, όμως, εμπλουτίζει την παγκόσμια μουσική κληρονομιά με αλησμόνητα κομμάτια, όπως το «Maria» και το «America». Δεν είναι τυχαίο πως ο δίσκος με τη μουσική επένδυση της ταινίας είναι από τους πλέον επιτυχημένους της μουσικής ιστορίας.
Πέρα από βραβεία και διακρίσεις, λαμπερά ονόματα και παρασκηνιακές περιπέτειες, το West Side Story θεωρείται ένα ανεκτίμητο διαμάντι γιατί στόχευσε με πραγματικό θράσος στην καρδιά των θεατών. Τύλιξε ακραίες συμπεριφορές, όπως το μίσος για τη διαφορετικότητα, τραχιές αλήθειες, όπως η σκληρότητα της ζωής, αλλά και υπέροχα συναισθήματα, όπως η φαταλιστική αγάπη, που μονάχα ο Shakespeare τόλμησε να φωτίσει, με το φανταχτερό, πολύχρωμο περιτύλιγμα, που μονάχα ένα musical μπορεί να προσφέρει. ΓιΑαυτόν ακριβώς το λόγο, ο θεατής συνειδητοποιεί χωρίς καμία προετοιμασία, το απέραντο μέγεθος του μίσους αλλά και της αγάπης, όπως μονάχα μέσα από την πεζή, οικεία πραγματικότητα αναδεικνύονται.
(από http://www.cinemanews.gr/)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου