μια "μανδρα" των ημων προγονων μας ηταν ενσωματομενη στο λογο με το γραμμα -ν-......
διαβαζοντας ενα αρχαιο κειμενο θα διαπιστωσετε οτι η επαναληψη του γραμματος -ν- στο λογο ηταν τοσο συχνη οσο το τιτιβισμα του σπουργιτιου πανω στα δενδρα (δεν-δρα ).......
τετοια παραδειγματα μανδρας βρισκουμε πολλα στην ελληνικη γλωσσα...τουλαχιστον στην αρχαια..........αλλα ακομα και στην νεα ελληνικη αν το ψαξεις θα δεις για παραδειγμα οτι η μουσικοτητα του σημερινου λογου δεν εχει χαθει,αλλα βρισκεται σε λανθανουσα μορφη.......και η διατηρηση της οφειλεται στην ορθογραφια των λεξεων...........
οσο κι αν σημερα πιστευουμε οτι μιλαμε την νεοαττικη διαλεκτο που ειναι ατονη και ανοτη........αν προσεξει καποιος το πώς μιλαει ο αθηναιος (δεν μιλαω για την επαρχια οπου εκει το φαινομενο ξεχωριζει απο χιλιομετρα)..θα διαπιστωσει οτι η τονικοτητα αλλαζει ανεπαισθητα αναλογα με το ποιο γραμμα αντιστοιχει στην ορθογραφια........ετσι λοιπον αν ασχοληθει επι τουτου....θα αντιληφθει διαφορες τονικοτητας αναμεσα σε λεξης που αρχιζουν πχ απο -ω- και απο -ο-......
για να επιστρεψω ομως στο -ν-........η γνωστη μανδρα -ωμ- ή -μμμ- αυτο που κανει ειναι να συντονιζει τις περιοχες του εκεφαλου ωστε οσο το δυνατον περισσοτερες μαζι να αδηγουνται στο στοχο της ενωσης της ανθρωπινης αυρας με την "συχνοτητα δημιουργιας" της φυσης......
οπως λενε και οι αρχαιοι ημων προγονοι....το -μμμ- ή -μα- ελληνιστι ειναι ο ηχος της ενωσης και της ταξης..............
ετσι λοιπον πιστευουν οτι συντονιζομενοι διαρκως με το μηκος κυμματος της δημιουργιας θα μπορεσουν να αποκτησουν την σοφια και την αγαπη που απορρεει απο την αρχικη δημιουργια.........(αν θες στο αναλυω περισσοτερο αυτο)
οι ελληνες απο την αλλη μερια........εχουν αντι για το -ωμμ- το -ν- το οποιο ειχαν ενταξει στον καθημερινο λογο........ετσι λοιπον δεν χρειαζοταν να καθονται μια ζωη σταυροποδι και να παρακαλανε πότε θα συντονιστουν με την δημιουργια ........
η μαθηματικη δομη της γλωσσας σε συνδυασμο με την μουσικοτητα της αρχαιας ελληνικης και την ενσωματωμενη μανδρα.....προκαλουσε την αποκαλυψη της γνωσης και της σοφιας σε τετοια επιπεδα που ακομα και σημερα δεν εχουμε κατανοησει πληρως τον τροπο σκεψης των προγονων μας.........
η διαφορα ειναι οτι ενω το -μ- οδηγει στο συντονισμο με την φυση και το ανθρωπινο σωμα γινεται δεκτης και πομπος ενεργειας..........εξ ου και η "φωτιση" για την οποια μιλουν οι μοναχοι του θιβετ πχ.........το γραμμα -ν- οδηγει στο συντονισμο με τον ιδιο τον δημιουργο (καθολου τυχαια οι μοναχοι του αγιου ορους επαναλαμβανουν την μυστικη προσευχη "κυριε ιησου χριστε ελεησοΝ με το αμαρτωλο").....αλλωστε η αρχικη προελευση του -ν- κατα την αποψη πολλων ιστορικων προερχεται απο τους μονοθεϊστες σημιτες και συγκεκριμενα απο το -nun- που σημαινει -ιχθυς-.......οπου ιχθυς στην ελληνορθοδοξη παραδοση ειναι ο ιδιος ο χριστός......
με άλλα λογια....απο αρχαιοτατων χρονων οι προγονοι μας ειχαν συμπεριλαβει στον καθημερινο λογο τους την μανδρα -ν- επικαλουμενη ετσι συνεχως την επαφη τους με τον θεο-δημιουργο (την θεωση που λεμε σημερα).........
μπορουμε να πουμε δλδ οτι ο συντονισμος μεσω του -ν- δειχνει την επιθυμια των στην πραγματικοτητα μονοθεϊστων αρχαιων ημων προγονων να αποκτησουν την θεωση,δλδ την σοφια και την αγαπη.......ο,τι ακριβως κανουν και οι αλλοι με το -μ- αλλα απευθυνομενοι στην δημιουργια και οχι στον δημιουργο........
εδω θα σου προτεινα να θυμηθεις και την σχεση του ΔΙΑ(ΖΗΝ) με τον ΕΛ των αρχαιων σημιτων.........και γιατι ονομαζομαστε ΕΛληνες και ΕΛλαδα.......
για να ερθουμε σε πιο πρακτικα θεματα.....το -ν- ειναι οδοντικο ερρινο συμφωνο ενω το -μ- χειλικο ερρινο συμφωνο.....
επισης θα ηταν χρησιμο να σκεφτεις γιατι στην ελληνικη ορθοφωνια παρα πολλες λεξεις προφερονται μπροστα απο τα γραμματα κ,γ,χ με το γραμμα -ν-.....οπως πχ συγκατοικος,εγγυς,εγκυος κλπ...............
ηταν δε τοσο σημαντικη η εκφορα του -ν- ωστε στο κυπριακο συλλαβαριο αλλα και σε αλλες περιπτωσεις υπηρχε ξεχωριστη σειρα συλλαβογραμματων (να,νι,νε κλπ)..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου